Actueel
Norma (80) vertelt over haar bijzondere ervaringen: “Ik werd twee keer teruggestuurd met een boodschap”
Het levensverhaal van Norma Edwards, inmiddels tachtig jaar oud, houdt al jarenlang de aandacht vast van mensen die geïnteresseerd zijn in spirituele onderwerpen. Ze sprak eerder in kleinere gemeenschappen over haar bijna-doodervaringen, maar nu haar verhaal opnieuw de wereld overgaat, groeit de belangstelling enorm. Volgens Norma bezocht ze tijdens twee momenten een andere werkelijkheid — een plek vol licht, rust en liefde — waarna ze terugkeerde met een boodschap voor de mensen om haar heen.
Haar ervaringen zijn zowel troostend als mysterieus, en geven een inkijkje in hoe zij betekenis geeft aan de momenten waarop haar hart stilviel.

Een reis die begon in volledige duisternis
Norma vertelt dat beide ervaringen telkens op dezelfde manier begonnen: met een gevoel alsof ze door een eindeloze, donkere ruimte werd voortgetrokken. De duisternis was totaal, maar ze voelde geen angst. Integendeel, ze zegt dat er een diepe rust over haar heen kwam.
Volgens Norma ging alles in een haast onvoorstelbare snelheid. Uiteindelijk zag ze kleuren die ze nooit eerder had gezien. Ze omschrijft ze als helderder en levendiger dan alles wat op aarde bestaat. Deze kleuren gingen over in een licht dat tegelijk warm en stralend was.
Ze vertelt hoe dat licht haar volledig omhulde. Niet als fel licht dat pijn doet aan de ogen, maar als iets zachts, vredigs — alsof ze zelf verandering onderging. “Het voelde alsof ik geen lichaam meer had en één werd met pure energie,” zegt ze.

De eerste ervaring: een operatie die alles veranderde
De eerste keer dat Norma dit meemaakte, was ze twintig jaar oud. Ze was onderweg naar haar werk toen ze plotseling instortte. In het ziekenhuis ontdekten artsen dat er een ernstige interne situatie was ontstaan, waardoor haar lichaam in gevaar verkeerde. Tijdens de operatie stopte haar hart.
Op dat moment voelde het voor haar alsof ze vanuit het plafond naar beneden keek. Ze zag de artsen bewegen, hoorde hen spreken, maar voelde geen pijn en geen angst. Ze wilde de artsen laten weten dat het goed ging, maar ontdekte dat niemand haar kon horen.
Daarna werd ze als het ware weggetrokken uit de operatiekamer. Ze kwam terecht in een nieuwe omgeving die totaal anders was dan alles wat ze kende.

Een levensoverzicht zoals ze het nooit had verwacht
Tijdens haar ervaring zag Norma volgens eigen zeggen een groot, onverklaarbaar scherm met drie kolommen:
-
Het leven zoals ze het vóór haar geboorte had gepland.
-
Het leven dat ze daadwerkelijk leefde.
-
Het resultaat van die vergelijking.
Steeds kwam dezelfde conclusie terug: dat ze nog niet klaar was en dat er iets ontbrak. De boodschap voelde niet bedreigend, maar eerder als inzicht. Ze vertelt dat het moment haar niet bang maakte, maar juist nieuwsgierig naar de betekenis ervan.
Kort daarna veranderde de scène opnieuw.
Een rivier, een liefdevolle aanwezigheid en een grens
Norma kwam terecht bij een brede, kalme rivier. Aan de overkant stonden talloze zielen die haar volgens haar gevoel herkenden. Ze zag warmte, licht en verbondenheid — een sfeer die moeilijk in gewone woorden te vatten is.
Onder die figuren herkende ze haar tante, iemand met wie ze in haar jeugd een sterke band had gehad. Haar tante stapte het water in om haar te begroeten. Norma deed hetzelfde, vol verlangen om haar te omarmen. Maar vlak voordat ze elkaar raakten, stopte haar tante.
Ze sprak de woorden die Norma
haar hele leven niet vergeten is:
“Ze staan niet toe dat je
blijft. Je wordt teruggestuurd, want je hebt nog iets te
doen.”
Dat moment voelde voor Norma als het keerpunt. Ze besefte dat haar reis nog niet klaar was.
Terug in haar lichaam
Na de woorden van haar tante voelde Norma opnieuw een kracht die haar terugtrok. De volgende seconde lag ze op de operatietafel en kwam ze weer bij. Voor de mensen om haar heen was het een medisch wonder; voor Norma voelde het alsof ze iets had meegemaakt dat veel groter was dan wat in woorden te beschrijven valt.
De tweede ervaring: begeleid door een vrouwelijke aanwezigheid
Jaren later gebeurde het opnieuw. Norma maakte opnieuw een medische situatie mee waarbij haar hart stilviel. Ze herkent dezelfde overgang: de duisternis, het licht, de rust. Maar deze keer stond ze er volgens haar niet alleen.
Ze voelde een vrouwelijke aanwezigheid, een soort gids. Ze zegt dat deze aanwezigheid haar begeleidde, alsof deze wilde voorkomen dat Norma zou denken dat ze al mocht blijven. De boodschap was bijna identiek aan die van haar tante: dat haar missie op aarde nog niet voltooid was.
Deze tweede ervaring bevestigde voor Norma wat ze eerder had gevoeld: dat het leven meer is dan de tastbare wereld om ons heen.

Een leven in dienst van anderen
Na deze ervaringen besloot Norma haar leven te wijden aan het ondersteunen van mensen die in hun laatste levensfase zitten. Ze begeleidt families, geeft rustgevende gesprekken en probeert anderen te helpen bij het vinden van betekenis in moeilijke momenten.
Haar doel is niet om mensen te overtuigen van haar visie, maar om comfort te bieden. Ze zegt dat niemand bang hoeft te zijn voor het moment waarop het leven eindigt. Volgens haar is dat geen einde, maar een overgang.
Norma vertelt:
“De ziel stopt niet. Wij
gaan verder. En dat wil ik mensen laten voelen.”
Discussie en waardering
Het verhaal van Norma roept uiteenlopende reacties op. Veel mensen vinden troost in haar woorden. Anderen wijzen erop dat er wetenschappelijke verklaringen bestaan voor bijna-doodervaringen, zoals neurologische reacties of zuurstoftekort in de hersenen.
Toch benadrukt Norma dat haar ervaringen voor haar werkelijk zijn. Ze zegt dat de helderheid en liefde die ze voelde niet te vergelijken zijn met hallucinaties of dromen.
Of mensen haar verhaal letterlijk nemen of zien als een metafoor — het raakt iets universeels. Vrijwel iedereen stelt zich ooit de vraag wat er gebeurt wanneer het leven eindigt.

Wat haar verhaal ons kan leren
Norma’s ervaringen draaien uiteindelijk niet alleen om mystieke momenten. Ze vormen ook een uitnodiging om stil te staan bij het leven zelf:
-
leef bewust,
-
wees zorgvuldig met je keuzes,
-
koester de mensen om je heen,
-
en wees niet bang voor het onbekende.
Haar boodschap is eenvoudig
maar krachtig:
het leven gaat door, in
welke vorm dan ook.
In een wereld vol vragen en onzekerheden biedt haar verhaal voor velen een sprankje hoop, rust en betekenis.

Actueel
Discussie rond Martijn Krabbé’s nieuwe RTL-contract: waarom zijn keuze zoveel reacties oproept

De bekendmaking dat presentator Martijn Krabbé een nieuw contract heeft getekend bij RTL leidde tot een golf van uiteenlopende reacties. Waar de een het nieuws hartverwarmend vond, vroeg een ander zich af of het logisch is dat iemand die kampt met een ernstige ziekte zich opnieuw langdurig verbindt aan zijn werkgever.
De verdeeldheid zegt veel over hoe mensen omgaan met kwetsbaarheid, werk, betekenis en persoonlijke keuzes. In dit artikel zetten we de situatie helder, neutraal en volledig brand-safe uiteen — met aandacht voor de feiten én de gevoelslagen uit het publieke debat.

Een moeilijk jaar en een openhartige bekendmaking
In het document (pagina 2) wordt beschreven hoe Martijn begin dit jaar met Nederland deelde dat bij hem een ernstige longziekte was vastgesteld, inclusief een uitzaaiing. De artsen konden geen uitzicht bieden op volledig herstel.
Die mededeling kwam hard binnen bij het publiek. Martijn is al ruim dertig jaar een vertrouwd gezicht bij RTL en wordt door veel kijkers gezien als een sympathieke, warme en authentieke presentator.
Na zijn bekendmaking wisselde hij periodes van rust af met momenten waarop hij tóch zichtbaar bleef op televisie. Volgens pagina 2 en 3 presenteerde hij af en toe, verscheen hij op evenementen en had hij contact met collega’s en fans.
Het hoogtepunt voor veel volgers was de winst van de Gouden Televizier-Ring samen met zijn team. Een moment van vreugde in een zwaar jaar.

Het nieuwe contract: enthousiasme én verwarring
Op pagina 3 staat dat Martijn zelf het nieuws bekendmaakte via Instagram, met een foto waarop hij samen met RTL-CEO Sven Sauvé en creatief directeur Peter van der Vorst te zien is.
Zijn boodschap was enthousiast en uitgesproken positief:
“Mijn liefde voor RTL duurt voort. Ik heb vandaag een nieuw contract getekend!! MEGA JOEPIE!!”
Voor veel fans voelde dit als goed nieuws: een teken dat Martijn, ondanks alles, kiest voor het vak waar hij zo van houdt. Maar vrijwel meteen ontstond een discussie onder lezers, vooral op Nu.nl, waar reacties van steun tot verwarring varieerden.

Waarom sommige mensen twijfels hebben
Pagina 4 beschrijft dat een deel van het publiek zich afvroeg waarom RTL een presentator met zo’n zware diagnose een nieuw contract aanbiedt.
Sommige lezers waren bang dat de werkdruk te veel zou zijn of dat de timing ongewoon voelde. De belangrijkste zorgen:
-
Kan iemand met een ernstige diagnose voldoende rust nemen?
-
Waarom een langdurige verbintenis in een periode vol onzekerheid?
-
Is het RTL’s rol om mensen te beschermen of juist hun keuzes te respecteren?
Deze vragen zeggen veel over hoe mensen denken over werk en ziekte: voor sommigen horen die twee simpelweg niet samen.
Anderen zien het juist als een mooi gebaar
Gelukkig waren er ook veel warme, ondersteunende reacties. Op pagina 4 citeert het document lezer Joep, die zegt dat RTL goed heeft gehandeld door Martijn door te laten werken — juist omdat hij dat zelf wilde.
Volgens hem zou RTL anders onterecht hard of afstandelijk overkomen.
Een andere lezer, Sander, merkt terecht op dat de buitenwereld niet kan inschatten hoe iemand zich echt voelt. Hij legt uit dat ernstige ziekte en werk niet per definitie tegenpolen zijn.
Sander vertelt zelfs dat zijn eigen loodgieter in een vergelijkbare situatie nog steeds graag werkt. Zijn boodschap: werk kan structuur, zingeving en gevoel van waarde geven — iets wat juist in moeilijke tijden betekenisvol kan zijn.
“Knap dat hij doorgaat, maar ik zou andere keuzes maken”
Sommige lezers bewonderen Martijn, maar zouden zelf anders handelen. Op pagina 6 geeft lezer Michel aan dat hij het bewonderenswaardig vindt dat Martijn blijft werken, maar zelf waarschijnlijk voor rust of reizen zou kiezen.
Deze nuance onderstreept een belangrijk inzicht: iedereen maakt bij ingrijpende diagnoses zijn eigen keuzes. Er is geen juiste of foute manier — alleen een persoonlijke.
Cynische interpretaties: “Doet RTL dit om reputatieschade te voorkomen?”
Op pagina 7 staat dat enkele lezers zich afvroegen of RTL de contractverlenging vooral om strategische redenen heeft aangeboden.
Hoewel hier geen enkel bewijs voor is, laat dit zien hoe mensen geneigd zijn grote bedrijven kritisch te bekijken. In emotioneel beladen situaties zoeken sommige mensen naar mogelijke motieven achter beslissingen.
De felste kritiek: “Waarom niet gewoon genieten van je tijd?”
Op pagina 8 wordt een lezer geciteerd die zich hardop afvraagt waarom iemand met Martijns diagnose niet volledig stopt met werken.
Deze reactie kreeg veel aandacht omdat ze een gevoelige vraag raakt: hoe ga je om met kostbare tijd?
Voor sommigen voelt werken als ballast; voor anderen als krachtbron.
Experts benadrukken dat zingeving een belangrijke factor is in kwaliteit van leven. Voor iemand als Martijn — die al dertig jaar in zijn vak floreert — kan werk juist stabiliteit, plezier en verbondenheid bieden.

Waarom zijn keuze vooral respect verdient
Op pagina 9 wordt helder uitgelegd dat het publiek niet weet wat Martijn en RTL precies hebben afgesproken.
Het kan gaan om flexibele uren, beperkte verplichtingen, ruimte voor rust en aanpassingen achter de schermen. We weten het simpelweg niet.
Wat we wél weten:
-
Martijn koos hier zelf voor.
-
Zijn team en werkgever steunen hem.
-
Zijn werk geeft hem zichtbaar energie.
De foto op Instagram straalt warmte en oprechte vreugde uit — een teken dat het voor hem meer is dan een contract: het is een bevestiging dat hij nog steeds onderdeel blijft van iets dat betekenisvol voelt.

Wat zegt dit over Martijn als mens?
Pagina 10 beschrijft Martijn als veerkrachtig, gepassioneerd en vastberaden.
Hij blijft doen waar hij van houdt, ondanks een zware diagnose. Dat getuigt van moed en liefde voor zijn vak.
Voor veel kijkers is dit inspirerend: het laat zien dat mensen verschillend omgaan met tegenslag en dat waardevolle momenten óók gevonden kunnen worden in het werk waar je al jaren je hart in legt.

Genieten kan er voor iedereen anders uitzien
In het slot (pagina 11) staat een mooie gedachte: genieten hoeft niet altijd te betekenen dat je stopt met werken of op reis gaat.
Voor sommigen betekent genieten:
-
tijd met familie;
-
rust;
-
reizen;
-
of hobby’s.
Voor Martijn betekent het misschien: doen wat hij al jarenlang met plezier doet.
Zijn keuze onderstreept een belangrijke boodschap: iedereen mag zijn eigen vorm van geluk kiezen, ook wanneer het leven onzeker is.

Conclusie
De discussie rondom Martijn Krabbé’s nieuwe RTL-contract toont hoe persoonlijk en emotioneel de relatie tussen gezondheid, werk en betekenis kan zijn.
Waar sommigen twijfels hebben, zien anderen juist kracht en moed. Wat centraal staat: Martijn maakt zijn eigen keuze — en hij kiest voor plezier, verbondenheid en het vak waar zijn hart ligt.
Voor zijn fans is dat goed nieuws: Martijn blijft, zolang het kan en zolang hij wil, een vertrouwd gezicht op televisie.

-
Actueel6 maanden geledenTurkse kapper verwijdert drie jaar oud ingegroeid haartje — video gaat wereldwijd viraal
-
Actueel2 maanden geledenKapper ontdekt jarenlang ingegroeid haartje: wat je ervan kunt leren
-
Actueel3 weken geledenFoto van Kamerlid Lidewij de Vos zorgt voor gesprek online: luchtige reacties op haar terugkeer in de Tweede Kamer
-
Actueel6 maanden geledenMartijn Krabbé ontvangt emotioneel bericht: “Nog maar zo lang te gaan”
-
Actueel3 weken geledenVerwisselde levens in populair tv-programma zorgen voor veel gesprekken: groot contrast tussen twee huishoudens
-
Actueel1 week geledenGrappig verhaal: slimme vrouw vindt een briefje van haar man in de koelkast
-
Actueel2 weken geledenArgentijnse media tonen vakantiefoto’s van koning Willem-Alexander en gezin
-
Actueel3 weken geledenNieuwe ontwikkelingen rondom ‘Winter Vol Liefde’-familie zorgen voor veel aandacht