Actueel
Monique haalt uit naar Antine na reünie winter vol liefde: ‘niet eerlijk geweest
In de nasleep van de reünie-aflevering van ‘Winter Vol Liefde’ is er een publieke woordenwisseling ontstaan tussen Antine en Monique, de moeder van Mike. Antine gaf tijdens de reünie aan dat de invloed van Monique een belangrijke factor was in haar beslissing om de relatie met Mike te beëindigen. Monique heeft hierop fel gereageerd in een interview met De Telegraaf, waarin ze haar teleurstelling over Antine’s uitspraken uitte.
Antine verklaarde tijdens de reünie: “Ik heb nog nooit meegemaakt dat je niet eens een telefoongesprek met hem alleen kunt voeren.” Deze uitspraak suggereert dat Monique een overheersende rol speelde in de relatie tussen Mike en Antine. Veel kijkers hadden al eerder de indruk dat Monique een sterke invloed had op het liefdesleven van haar zoon.
Monique liet deze beschuldigingen niet onbeantwoord. In haar interview met De Telegraaf gaf ze aan dat zij en haar gezin Antine met open armen hebben ontvangen en zelfs samen met haar naar Spanje zijn geweest. Monique benadrukte dat het niet haar idee was om mee te gaan; ze had juist voorgesteld dat Mike en Antine samen zouden gaan. Ze zei: “Ik vind het jammer hoe Antine zich over ons uitliet. Wij hebben haar met open armen ontvangen en zijn zelfs met haar naar Spanje geweest. Dat was overigens niet mijn idee. Ik had gezegd dat ze lekker met z’n tweetjes moesten gaan.”
Daarnaast verdedigde Monique haar zoon door te stellen dat Mike serieuze plannen had om samen met Antine een toekomst op te bouwen. Volgens haar wilde Mike op zichzelf gaan wonen en een leven met Antine opbouwen, maar kreeg hij die kans niet. Monique zei hierover: “Mijn zoon wilde op zichzelf gaan wonen en een toekomst met haar opbouwen, maar dat kan niet van de ene op de andere dag. En die tijd is hem niet gegund.”
De breuk tussen Mike en Antine heeft Mike diep geraakt. Monique gaf aan dat haar zoon veel liefdesverdriet heeft gehad na het einde van de relatie. Ze zei: “Ze hebben enkele maanden gedate, en Mike heeft er ontzettend veel liefdesverdriet van gehad. Als zijn moeder vond ik het verschrikkelijk om hem zo gebroken te zien.”
Ondanks de ophef rondom haar rol in het liefdesleven van Mike, beweert Monique dat ze veel positieve reacties krijgt van andere vrouwen. Volgens haar ontvangt ze tientallen berichten van vrouwen die interesse hebben in haar zoon en haar juist een leuke schoonmoeder vinden. Monique zei hierover: “Zij vinden mij juist een hele leuke schoonmoeder. Het zijn er zoveel dat ik ze niet eens allemaal kan beantwoorden.”
De publieke discussie tussen Antine en Monique heeft tot veel reacties geleid. Sommige mensen verdedigen Monique en vinden dat ze enkel het beste wil voor haar zoon, terwijl anderen haar beschuldigen van bemoeizucht en het beïnvloeden van Mike’s relaties. De vraag blijft of Monique daadwerkelijk een doorslaggevende invloed had op de relatiebreuk, of dat Mike en Antine simpelweg geen goede match waren.
In de context van ‘Winter Vol Liefde’ is de rol van familie-invloed een terugkerend thema. Het programma toont hoe externe factoren, zoals de bemoeienis van ouders, een relatie kunnen beïnvloeden. In het geval van Mike en Antine lijkt de invloed van Monique een significante rol te hebben gespeeld in het verloop en de uiteindelijke beëindiging van hun relatie.
Het is belangrijk op te merken dat de perceptie van Monique’s rol varieert onder kijkers en betrokkenen. Terwijl sommigen haar acties zien als een moeder die het beste voor haar zoon wil, interpreteren anderen haar gedrag als controlerend en schadelijk voor Mike’s romantische relaties.
De situatie roept bredere vragen op over de balans tussen familiebetrokkenheid en persoonlijke autonomie in relaties. Hoeveel invloed mogen ouders uitoefenen op de relaties van hun volwassen kinderen? En hoe kunnen partners omgaan met dergelijke dynamieken? Deze vragen zijn relevant voor veel mensen en overstijgen de specifieke context van het televisieprogramma
.
Voor Mike en Antine is de toekomst onduidelijk. Hoewel hun romantische relatie is geëindigd, zullen de lessen die ze hebben geleerd waarschijnlijk invloed hebben op hun toekomstige relaties. Voor Monique kan deze ervaring een moment van reflectie bieden over haar rol in het leven van haar zoon en hoe haar betrokkenheid zijn relaties beïnvloedt.
De discussie rondom deze situatie benadrukt het belang van communicatie en grenzen in relaties, zowel tussen partners als tussen familieleden. Het vinden van een evenwicht tussen betrokkenheid en autonomie is cruciaal voor het succes van romantische relaties, vooral wanneer externe invloeden een rol spelen.
In de nabije toekomst zullen Mike, Antine en Monique waarschijnlijk blijven navigeren door de complexiteit van hun relaties en de publieke aandacht die daarmee gepaard gaat. Hun ervaringen bieden waardevolle inzichten voor anderen die soortgelijke uitdagingen tegenkomen in hun eigen relaties en familiebanden.
De situatie tussen Mike, Antine en Monique blijft een onderwerp van gesprek onder fans van ‘Winter Vol Liefde’. Het is een voorbeeld van hoe reality-televisie de complexiteit van menselijke relaties en de invloed van familiebanden kan belichten. Of er in de toekomst verzoening of verdere conflicten zullen zijn, blijft afwachten.
Voor nu is het duidelijk dat de betrokkenen tijd en ruimte nodig hebben om hun ervaringen te verwerken en te leren van de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden. De publieke belangstelling zal waarschijnlijk aanhouden, maar uiteindelijk is het aan Mike, Antine en Monique om hun eigen weg te vinden in deze situatie.
Wanneer er een baby komt, verandert het leven ingrijpend. De eerste weken zijn vaak intensief en vragen veel van ouders, zowel lichamelijk als mentaal. In dit verhaal volgen we Mary (25) en Jake (29), die na de geboorte van hun dochter Tilly merkten dat verwachtingen en werkelijkheid niet altijd naadloos op elkaar aansluiten. Hun ervaring laat zien hoe belangrijk communicatie, steun en praktische hulp zijn om als gezin weer evenwicht te vinden.
De start: hoge verwachtingen en een drukke realiteit
Na de geboorte van Tilly keken Mary en Jake uit naar een warme, gezamenlijke tijd. De bedoeling was om zorgtaken eerlijk te verdelen, met ruimte voor herstel, rust en wennen aan het nieuwe ritme. In de praktijk bleek dat lastiger dan gedacht. Terwijl Mary vooral nachten maakte met voedingen en verzorging, raakte Jake zijn structuur kwijt tijdens zijn verlof. De dagen werden ad hoc ingevuld en de geplande 50/50-verdeling verschoof langzaam, zonder dat iemand dat zo bedoelde.
Slaaptekort bouwde zich op. De combinatie van onregelmatige nachten, nieuwe verantwoordelijkheden en het zoeken naar een werkbare routine kostte veel energie. Mary probeerde door te gaan en “de boel draaiende te houden”, maar merkte dat ze uitgeput raakte. Jake vond het ondertussen lastig om zijn rol helder te krijgen en houvast te vinden in de dagelijkse verzorging.
Het kantelpunt: een moment dat de ogen opent
Tijdens een kleine bijeenkomst voor Tilly’s eerste maand werd duidelijk hoe zwaar het was. Waar de middag bedoeld was om samen te vieren, kwamen de spanningen aan de oppervlakte. Mary voelde dat haar energie op was en zakte op een gegeven moment weg. Dat moment maakte zichtbaar dat het thuis te veel op één persoon leunde. Niet uit onwil, maar door een combinatie van vermoeidheid, onwennigheid en miscommunicatie.
Dat kantelpunt werkte als een wake-upcall: zo kon het niet langer. Familieleden zagen wat er speelde en besloten mee te denken over een praktische, zorgzame oplossing die het welzijn van het hele gezin centraal stelde.
De interventie: praktische hulp en ruimte om op te laden
De dag erna stonden Mary’s schoonfamilie en een professionele oppas op de stoep. Niet om te oordelen, maar om mee te doen. Mary kreeg de kans om een midweek in een rustige omgeving bij te komen: slapen, ontspannen en even loskomen van het continue “aanstaan” van de eerste babyweken. Tegelijkertijd bleef Jake thuis, mét ondersteuning. De oppas hielp hem met structuur: van het herkennen van honger- en slaapsignalen tot veilige verzorging, bad- en slaaproutines, en het slim verdelen van huishoudelijke taken.
Die dubbelstrategie—herstelruimte voor de één, gerichte begeleiding voor de ander—bleek precies wat nodig was. Mary kon fysiek en mentaal opladen, terwijl Jake in korte tijd praktische vaardigheden en vertrouwen opbouwde. Het resultaat: rust aan beide kanten en een gedeeld vertrekpunt om opnieuw te beginnen.
Terug thuis: een nieuwe dagindeling die werkt
Na de rustperiode kwam Mary thuis in een omgeving die merkbaar veranderd was. Niet perfect, wel veel evenwichtiger. Er lag een dagschema voor Tilly, er waren kleine routines voor voeding, verschonen en slaap, en het huishouden had een haalbare basislijn gekregen. Jake voelde zich zekerder in zijn rol en pakte vanzelf meer op. Omdat de structuur helder was, hoefde niemand meer te “raden” wat er moest gebeuren. Dat gaf lucht, tijd en ruimte om weer te genieten van de kleine momenten.
Belangrijk: het ging niet om een radicale ommezwaai, maar om slimme, praktische aanpassingen. Denk aan vaste blokken voor rust, simpele to-do’s, een boodschappenlijstje op de koelkast en een korte dagstart waarin ze taken verdelen. Kleine stapjes, grote impact.
Wat dit verhaal laat zien (en wat jij eraan hebt)
1) Verwachtingen vs. werkelijkheid
Ouderschap is prachtig én intens. Een eerlijke verdeling van zorgtaken lukt beter met duidelijke afspraken vooraf—en regelmatige check-ins achteraf. Door het gesprek open te houden (“Wat heb jij nodig?”, “Wat lukt wel/niet?”) voorkom je dat het scheef groeit.
2) Slaap is geen luxe
Slaaptekort raakt alles: je geduld, je concentratie en je energie. Het is normaal dat nachten rommelig zijn met een pasgeborene, maar structureel herstelmomenten inbouwen is essentieel. Ook korte powernaps, beurten ’s nachts en “slapen wanneer de baby slaapt” helpen.
3) Vraag hulp als het nodig is
Hulp is geen teken van falen, maar van zorgzaamheid. Familie, vrienden of professionele ondersteuning kunnen tijdelijk verlichting bieden en een werkbare routine helpen opzetten. Praktische tips en een frisse blik maken een groot verschil.
4) Routines brengen rust
Vaste ankerpunten—voedingsmomenten, een kalme avondroutine, een korte wandeling—zorgen voor voorspelbaarheid. Dat is prettig voor de baby én voor de ouders. Routines hoeven niet rigide te zijn; het gaat om houvast.
5) Samen leren is samen groeien
Niemand is “vanzelf” meteen overal bedreven in. Ouderschap is leren door te doen. Door elkaar ruimte te geven om te oefenen, groeit het vertrouwen en wordt samenwerken makkelijker.
Zo vind je als gezin (weer) de balans
Maak het bespreekbaar. Plan wekelijks 15
minuten om te evalueren: wat gaat goed, wat kan lichter, wat heeft
prioriteit?
Verdeel taken
concreet. Benoem wie wat doet en wanneer. Denk aan
nachtbeurten, boodschappen, koken, was en
rustmomenten.
Begin klein. Eén
extra hazenslaapje of één duidelijke avondroutine kan al verschil
maken.
Borg rust voor beide
ouders. Wissel af: de één doet een avondroutine, de ander
krijgt een uurtje voor zichzelf.
Gebruik
hulpmiddelen. Een eenvoudige planner, gedeelde notities op
de telefoon of een wekelijkse maaltijdplanning haalt ruis
weg.
Schakel tijdig hulp
in. Professionele kraamzorg, oppaservaring in de familie
of korte coaching kan net dat zetje geven.
Blijf vriendelijk naar
jezelf. Het is normaal dat niet alles meteen lukt. Vier
kleine successen.
Het positieve effect: meer verbinding, meer energie
Bij Mary en Jake bracht de combinatie van herstel voor Mary en begeleiding voor Jake snel meer rust. Het dagelijkse ritme werd overzichtelijker en de zorg voor Tilly voelde lichter. Belangrijker nog: er kwam weer ruimte voor aandacht, humor en samenzijn. Dat is de basis waarop jonge ouders verder bouwen.
Veelgestelde vragen (FAQ)
Hoe voorkom je dat de verdeling van zorgtaken
scheefloopt?
Maak verwachtingen concreet en plan vaste momenten om bij te
sturen. Eerlijke verdeling ontstaat door helderheid en
herhaling.
Wat als slaaptekort blijft
aanhouden?
Kijk naar de 24-uursbalans en zoek microherstel: korte dutjes,
taken ruilen, één “vrije” avond per week voor beide ouders. Blijft
het zwaar, vraag hulp.
Moet je je schuldig voelen als je hulp
vraagt?
Nee. Hulp vragen is een praktische keuze om goed voor je gezin te
zorgen. Het maakt je sterker, niet zwakker.
Welke routines helpen het meest in de eerste
weken?
Een voorspelbare avondroutine, een eenvoudige dagindeling
(voeding–rust–verzorging–speelmoment), en een vaste taakverdeling
per dagdeel.
Conclusie: samen kom je verder
Het verhaal van Mary en Jake onderstreept hoe belangrijk samenwerking, communicatie en steun zijn in de eerste periode met een pasgeborene. Door stil te staan bij wat ieder nodig heeft, taken eerlijk te verdelen en tijdig hulp te accepteren, ontstaat er weer balans. Met kleine, haalbare stappen groeit het vertrouwen, komt er meer rust in huis en ontstaat er ruimte om te genieten van het nieuwe gezinsleven—precies waar het om draait.
-
Actueel10 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel10 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel11 maanden geledenGeheime boodschap van André Hazes sr. gelekt: ‘Als mijn zoon straks geen Hazes mag heten…’
-
Actueel10 maanden geledenBroer Frans Bauer sloopt Mariska: ”Daarom blijft ze bij hem”
-
Actueel11 maanden geledenAndré Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’
-
Actueel3 maanden geledenZoon van Guusje Nederhorst (22) treedt uit de schaduw van zijn beroemde moeder
-
Actueel11 maanden geleden? Schokkend nieuws: Zo lang heeft de ernstig zieke Martijn Krabbé nog te leven ??️
-
Actueel10 maanden geleden? Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!