Connect with us

Actueel

Jada Borsato over haar keuzes: “Ik wil mezelf ontdekken, niet geleefd worden”

Avatar foto

Published

op

Jada Borsato (21), dochter van zanger Marco Borsato en tv-presentatrice Leontine Ruiters, heeft in een openhartig interview gereageerd op kritiek die ze ontvangt over haar levensstijl. De jonge artiest wordt regelmatig bekritiseerd vanwege haar keuze om voorlopig niet naar school te gaan of een vaste baan te nemen. Zelf noemt ze haar beslissing bewust en “een zoektocht naar persoonlijke vrijheid”.

In een tijd waarin maatschappelijke druk en prestatienormen hoog zijn, kiest Jada haar eigen pad – en dat leidt tot discussie én bewondering.

“Ik wil ruimte om te ontdekken wie ik ben”

In het interview vertelt Jada dat ze jarenlang in de schaduw van haar beroemde ouders heeft gestaan. “Mensen zien mijn naam en hebben meteen een mening,” zegt ze. “Maar ik ben niet alleen ‘de dochter van’. Ik ben op zoek naar wie ík ben, zonder opgelegde verwachtingen.”

De beslissing om niet direct verder te studeren of een vaste baan te nemen komt voort uit een bewuste keuze voor rust, reflectie en creatieve groei. “Ik wil mezelf niet in een systeem duwen waarin ik me niet gelukkig voel. Dat betekent niet dat ik niets doe – ik leef bewust, lees veel, schrijf muziek en werk aan mezelf.”

Kritiek op sociale media

Jada’s beslissing blijft niet onopgemerkt. Op sociale media wordt haar levensstijl geregeld besproken. Sommigen vinden dat ze haar privileges niet voldoende benut of geen verantwoordelijkheidsgevoel toont. Anderen nemen het juist voor haar op: “Laat haar haar eigen pad kiezen,” klinkt het vaak.

Zelf is ze niet blind voor die reacties, maar laat ze zich er niet door leiden. “Ik begrijp de kritiek. Maar ik denk dat we als maatschappij moeten leren accepteren dat er meer dan één manier is om ‘goed bezig’ te zijn.”

Ze benadrukt dat het haar niet ontbreekt aan ambitie, maar dat haar doelen anders zijn dan een traditionele carrièreladder. “Mijn succes meet ik niet in diploma’s of salarisstroken, maar in persoonlijke groei.”

Creatieve projecten en muzikale ambities

Hoewel Jada niet dagelijks in de schijnwerpers staat, zit ze bepaald niet stil. Achter de schermen werkt ze aan verschillende creatieve projecten, waaronder muziek, fotografie en schrijfwerk. Ze volgt privélessen zang en piano, en schrijft regelmatig songteksten.

“Ik wil geen artiest worden omdat ik toevallig een bekende achternaam heb. Als ik op een podium sta, moet dat echt voelen,” zegt ze. Op de vraag of ze haar vader als voorbeeld ziet, antwoordt ze: “Zeker, hij is een groot artiest. Maar ik wil mijn eigen stijl en stem vinden.”

Jada Borsato

Leven met een beroemde achternaam

Opgroeien als kind van BN’ers brengt zowel voordelen als uitdagingen met zich mee. Jada spreekt daar open over. “Ik heb veel kansen gekregen, daar ben ik dankbaar voor. Maar het maakt ook dat mensen me constant vergelijken, beoordelen of onder een vergrootglas leggen.”

Dat maakt haar zoektocht naar autonomie extra belangrijk. Ze wil haar identiteit loskoppelen van die van haar ouders, en dat kost tijd. “Mensen denken dat je met een bekende naam alles cadeau krijgt. Maar je moet jezelf nog steeds bewijzen – misschien zelfs wel harder.”

Steun uit haar omgeving

Gelukkig hoeft Jada haar zoektocht niet alleen te doen. Haar moeder Leontine steunt haar volledig. “Ze moedigt me aan om dicht bij mezelf te blijven. Dat geeft me vertrouwen.” Ook vrienden en familie uit haar eigen kring begrijpen haar keuzes.

Bovendien heeft Jada naar eigen zeggen veel aan gesprekken met leeftijdsgenoten die soortgelijke worstelingen ervaren. “Er zijn zoveel jongeren die niet weten wat ze willen. Ik wil laten zien dat het oké is om dat toe te geven.”

Jada Borsato

Generatiekloof?

Sociologen signaleren een bredere trend onder jongvolwassenen: het uitstellen van vaste keuzes op werk- en studiegebied. De wereld verandert snel, en veel jongeren zoeken eerst zingeving voordat ze zich binden aan een loopbaan. Jada lijkt daar een sprekend voorbeeld van.

Toch leidt dit ook tot frictie. Oudere generaties hebben vaak moeite met deze andere kijk op werk en verantwoordelijkheid. “We worden opgevoed met het idee dat hard werken het hoogste goed is,” zegt Jada. “Maar wat als je eerst moet ontdekken wat voor jóu betekenisvol is?”

Toekomst: nog open, maar niet leeg

Hoewel ze zich nu niet vastlegt op een opleiding of carrière, sluit Jada niets uit. “Wie weet wil ik over een jaar wel iets heel anders. Maar dan komt dat uit mezelf, niet omdat het moet.”

Ze blijft actief bezig met persoonlijke ontwikkeling en hoopt met haar verhaal anderen aan te moedigen om trouw te blijven aan hun gevoel. “We leven in een tijd waarin alles zichtbaar is. Maar niet alles hoeft direct resultaat op te leveren. Soms is het ook goed om gewoon even te léven.”


Actueel

Na 13 Jaar Verdween Mijn Zoon. Gisteren Stond Hij Opeens Voor Mijn Deur

Avatar foto

Published

op

Een persoonlijk verhaal over verlies, hoop en veerkracht Ruim dertien jaar geleden veranderde het leven van Evelyn ingrijpend. Haar zoon Daniel vertrok plotseling en liet slechts een kort briefje achter. Geen uitleg, geen aankondiging – enkel stilte. Voor Evelyn, die destijds al bezig was met het verwerken van het verlies van haar echtgenoot Robert, kwam dit als een extra zware klap. De jaren die volgden stonden in het teken van eenzaamheid, emotionele en financiële druk, en een zoektocht naar betekenis in een leven dat compleet op zijn kop was gezet.

Een Onverwachte Klop op de Deur

Na jaren van onzekerheid en het langzaam opbouwen van een nieuw dagelijks ritme, werd Evelyn op een avond verrast door een klop op de deur. Zonder verwachtingen opende ze, en daar stond Daniel – ouder, getekend door het leven, met een blik die zowel bekend als vreemd aanvoelde. Hij had twee koffers bij zich en zei slechts: “Hallo mam, ik wil graag naar huis.”

Het moment was overweldigend. In één oogopslag kwam een mengeling van emoties naar boven: opluchting, blijdschap, twijfel en angst. Was hij echt terug? En kon het verleden zomaar worden uitgevlakt?

Een Gesprek dat Alles Veranderde

Diezelfde avond deelden moeder en zoon lange gesprekken. Daniel vertelde openhartig over zijn jaren van afwezigheid. Hij sprak over de persoonlijke uitdagingen waarmee hij te maken kreeg, over keuzes die hij had gemaakt en situaties die hem van zijn vertrouwde omgeving hadden verwijderd. Maar hij sprak ook over hoe hij langzaam de weg terug probeerde te vinden – naar zichzelf, naar stabiliteit en misschien ook naar zijn familie.

Voor Evelyn was het luisteren moeilijk, maar ook belangrijk. De woorden van haar zoon boden geen eenvoudige antwoorden, maar wel een klein sprankje hoop. Zou dit de eerste stap kunnen zijn naar herstel? Naar een nieuwe verbinding?

Een Pijnlijk Keerpunt

Helaas kreeg deze emotionele hereniging al snel een onverwachte wending. Diezelfde nacht werd Evelyn wakker van geluiden beneden. Ze ontdekte dat Daniel haar persoonlijke bezittingen aan het doorzoeken was, en zelfs haar zorgvuldig gespaarde geld had gevonden. Het besef dat bepaalde oude gewoontes mogelijk nog niet waren verdwenen, bracht opnieuw verdriet.

Evelyn stond voor een moeilijke keuze. Moest ze haar zoon opnieuw vertrouwen en hopen op positieve verandering? Of was het tijd om duidelijke grenzen te stellen en zichzelf te beschermen?

De Moeilijke Keuze voor Zelfzorg

Na een openhartig en confronterend gesprek besloot Daniel te vertrekken. De emotionele lading was te groot, de situatie te beladen. Terwijl Evelyn hem zag vertrekken, voelde ze een mix van verdriet en verlichting. De jongen die ooit in haar armen lag was veranderd, en zij wist dat het nu tijd was om voor zichzelf te kiezen.

Een Nieuw Begin

In de periode na Daniels vertrek begon Evelyn met het herinrichten van haar leven. Ze zocht steun bij een groep mensen met vergelijkbare ervaringen. Binnen deze gemeenschap vond ze herkenning, begrip en de kracht om verder te gaan. Ook overwoog ze professionele begeleiding, om oude pijn een plek te geven en ruimte te maken voor herstel.

Langzaam begon ze opnieuw toekomst te zien – niet gebaseerd op wat verloren was gegaan, maar op wat nog mogelijk was. Ze leerde dat zelfzorg geen egoïsme is, maar een noodzakelijke stap naar innerlijke rust.

Wat We Kunnen Leren van Evelyns Verhaal

Het verhaal van Evelyn en Daniel benadrukt hoe diep relaties kunnen gaan, en hoe belangrijk het is om grenzen te stellen als dat nodig is. Liefde betekent soms ook loslaten. Soms is het beste wat je kunt doen voor een ander, zorgen dat je eerst goed voor jezelf zorgt.

Ook als het verleden littekens heeft achtergelaten, is er altijd ruimte voor groei. Evelyns verhaal is er één van moed, van keuzes maken met het hart én het verstand, en van de kracht om verder te gaan – ook als het leven onverwachte wendingen neemt.

Verder lezen

Trending

  • Actueel6 maanden geleden

    Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’

  • Actueel6 maanden geleden

    Geheime boodschap van André Hazes sr. gelekt: ‘Als mijn zoon straks geen Hazes mag heten…’

  • Actueel6 maanden geleden

    Broer Frans Bauer sloopt Mariska: ”Daarom blijft ze bij hem”

  • Actueel6 maanden geleden

    André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg

  • Actueel6 maanden geleden

    André Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’

  • Actueel6 maanden geleden

    ? Schokkend nieuws: Zo lang heeft de ernstig zieke Martijn Krabbé nog te leven ??️

  • Actueel5 maanden geleden

    ? Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!

  • Actueel4 weken geleden

    Freek Rikkerink doorbreekt de stilte: “Ik blijf vechten en genieten van elk moment”