Actueel
Hoe laat een hond zien dat hij gek is op zijn baasje?
Honden staan bekend als trouwe en liefdevolle huisdieren. Ze ontwikkelen vaak een sterke band met hun baasjes en tonen hun affectie op verschillende manieren. Of het nu gaat om kwispelen, likjes geven of je overal volgen – een hond heeft talloze manieren om te laten zien dat hij dol op je is. In dit artikel bespreken we de meest voorkomende signalen waarmee je hond aangeeft hoeveel hij van je houdt.
1. Kwispelen met de staart
Een van de duidelijkste tekenen van blijdschap en liefde bij honden is kwispelen. Maar niet elke kwispel betekent hetzelfde. Wanneer een hond breed en enthousiast met zijn staart zwaait en dit gepaard gaat met een ontspannen lichaamshouding, is dit een teken van vreugde en affectie. Vooral als zijn hele achterlijf meebeweegt, kun je er zeker van zijn dat je hond blij is om je te zien!
2. Likjes geven (Hondenkusjes)
Veel honden likken hun baasje graag in het gezicht of op de handen. Dit gedrag is niet alleen een manier om affectie te tonen, maar komt ook voort uit hun instinct. In het wild likken pups de snuit van hun moeder om voedsel te vragen, en volwassen honden gebruiken het als een vorm van sociale binding. Als jouw hond je regelmatig likt, betekent dit dat hij zich veilig en verbonden met je voelt.
3. Je overal volgen
Honden zijn roedeldieren en voelen zich het prettigst als ze dicht bij hun familie zijn. Als jouw hond je door het hele huis volgt, betekent dit dat hij je gezelschap waardeert en zich het veiligst voelt in jouw buurt. Dit gedrag wordt soms “Velcro-dog” genoemd, wat aangeeft dat je hond als een klittenbandje aan je blijft plakken.
4. Tegen je aankruipen of op schoot liggen
Als een hond graag tegen je aan ligt of zelfs op je schoot klimt, is dat een duidelijk teken van liefde en vertrouwen. Honden voelen zich op hun gemak bij mensen die ze graag mogen en zoeken fysiek contact als een manier om hun genegenheid te tonen. Dit gedrag zie je vooral ’s avonds op de bank of in bed, wanneer je hond zich ontspant en zich veilig voelt bij jou.
5. Oogcontact maken
Lang oogcontact is een krachtig signaal van vertrouwen en liefde bij honden. Wanneer een hond zijn baasje diep in de ogen kijkt, maakt zijn lichaam het hormoon oxytocine aan – hetzelfde hormoon dat ook bij mensen vrijkomt bij sociale binding, zoals bij knuffelen of borstvoeding. Dit betekent dat een hond letterlijk een geluksgevoel ervaart wanneer hij je aankijkt.
6. Speeltjes naar je toe brengen
Als je hond zijn favoriete speeltje naar je toe brengt, doet hij dat niet alleen omdat hij wil spelen. Dit is ook een teken van genegenheid en vertrouwen. Honden delen hun waardevolle bezittingen alleen met degenen die ze als speciaal beschouwen. Door jou zijn speelgoed te brengen, laat hij zien dat hij je als onderdeel van zijn roedel ziet.
7. Enthousiast blij zijn als je thuiskomt
Een van de mooiste momenten voor een hondenbaasje is het thuiskomen na een lange dag en verwelkomd worden door een dolenthousiaste hond. Springen, kwispelen, rondjes draaien of zelfs zachtjes piepen zijn allemaal tekenen van oprechte blijdschap. Dit laat zien dat je hond je enorm heeft gemist en blij is dat je er weer bent.
8. Op zijn rug gaan liggen (Buik tonen)
Wanneer een hond zich op zijn rug rolt en zijn buik blootstelt, geeft hij hiermee aan dat hij je volledig vertrouwt. De buik is een kwetsbaar deel van het lichaam, en een hond zal dit alleen tonen aan iemand bij wie hij zich veilig voelt. Als je hond dit doet en het fijn vindt om over zijn buik geaaid te worden, is dat een groot teken van liefde en vertrouwen.
9. Je Beschermen en waken
Honden zijn van nature beschermend over degenen van wie ze houden. Als je hond alert is wanneer je bezoek krijgt, zich tussen jou en vreemden opstelt, of een waakse houding aanneemt als je slaapt, betekent dit dat hij je ziet als een belangrijk lid van zijn roedel en je wil beschermen. Dit is een instinctieve manier om genegenheid te tonen.
10. Gapen als jij gaapt
Het klinkt misschien vreemd, maar honden gapen vaak als ze hun baasje zien gapen. Dit wordt ‘besmettelijk gapen’ genoemd en is een teken van empathie. Onderzoek heeft aangetoond dat honden vaker gapen als hun baasje dit doet, wat aangeeft dat ze emotioneel met je verbonden zijn.
11. Zachtjes tegen je aanstoten met de neus
Soms duwt een hond zachtjes zijn neus tegen je hand of gezicht. Dit kan een manier zijn om aandacht te vragen, maar het is ook een subtiele uiting van affectie. Dit gedrag is vergelijkbaar met hoe honden onderling met hun snuit contact maken om genegenheid te tonen.
12. Slapen in jouw buurt
Als je hond graag in jouw kamer of zelfs op jouw bed slaapt, betekent dit dat hij zich veilig en op zijn gemak voelt bij jou. Honden zijn van nature sociale slapers en verkiezen het gezelschap van hun baasje boven alleen slapen. Dit is een groot teken van vertrouwen en verbondenheid.
13. Zachtjes blaffen of ‘praten’
Sommige honden ontwikkelen een unieke manier van ‘praten’ met hun baasje. Dit kunnen zachte blafjes, gejammer of andere geluidjes zijn die laten zien dat je hond graag met je communiceert. Dit gedrag komt vaak voor bij honden die sterk gehecht zijn aan hun baasje en hun gevoelens willen uiten.
Conclusie
Honden hebben talloze manieren om hun liefde en genegenheid te tonen. Van kwispelen en likjes geven tot oogcontact maken en je overal volgen – elk gedrag heeft zijn eigen betekenis en laat zien hoe sterk de band tussen jou en je hond is. Door op deze signalen te letten en je hond liefde en aandacht terug te geven, versterk je jullie onderlinge relatie en zorg je voor een gelukkige, blije viervoeter.
Of je hond nu enthousiast tegen je opspringt als je thuiskomt of gewoon rustig tegen je aan kruipt op de bank, één ding is zeker: als een hond van je houdt, dan laat hij dat op zijn eigen, bijzondere manier merken!
Wanneer er een baby komt, verandert het leven ingrijpend. De eerste weken zijn vaak intensief en vragen veel van ouders, zowel lichamelijk als mentaal. In dit verhaal volgen we Mary (25) en Jake (29), die na de geboorte van hun dochter Tilly merkten dat verwachtingen en werkelijkheid niet altijd naadloos op elkaar aansluiten. Hun ervaring laat zien hoe belangrijk communicatie, steun en praktische hulp zijn om als gezin weer evenwicht te vinden.
De start: hoge verwachtingen en een drukke realiteit
Na de geboorte van Tilly keken Mary en Jake uit naar een warme, gezamenlijke tijd. De bedoeling was om zorgtaken eerlijk te verdelen, met ruimte voor herstel, rust en wennen aan het nieuwe ritme. In de praktijk bleek dat lastiger dan gedacht. Terwijl Mary vooral nachten maakte met voedingen en verzorging, raakte Jake zijn structuur kwijt tijdens zijn verlof. De dagen werden ad hoc ingevuld en de geplande 50/50-verdeling verschoof langzaam, zonder dat iemand dat zo bedoelde.
Slaaptekort bouwde zich op. De combinatie van onregelmatige nachten, nieuwe verantwoordelijkheden en het zoeken naar een werkbare routine kostte veel energie. Mary probeerde door te gaan en “de boel draaiende te houden”, maar merkte dat ze uitgeput raakte. Jake vond het ondertussen lastig om zijn rol helder te krijgen en houvast te vinden in de dagelijkse verzorging.
Het kantelpunt: een moment dat de ogen opent
Tijdens een kleine bijeenkomst voor Tilly’s eerste maand werd duidelijk hoe zwaar het was. Waar de middag bedoeld was om samen te vieren, kwamen de spanningen aan de oppervlakte. Mary voelde dat haar energie op was en zakte op een gegeven moment weg. Dat moment maakte zichtbaar dat het thuis te veel op één persoon leunde. Niet uit onwil, maar door een combinatie van vermoeidheid, onwennigheid en miscommunicatie.
Dat kantelpunt werkte als een wake-upcall: zo kon het niet langer. Familieleden zagen wat er speelde en besloten mee te denken over een praktische, zorgzame oplossing die het welzijn van het hele gezin centraal stelde.
De interventie: praktische hulp en ruimte om op te laden
De dag erna stonden Mary’s schoonfamilie en een professionele oppas op de stoep. Niet om te oordelen, maar om mee te doen. Mary kreeg de kans om een midweek in een rustige omgeving bij te komen: slapen, ontspannen en even loskomen van het continue “aanstaan” van de eerste babyweken. Tegelijkertijd bleef Jake thuis, mét ondersteuning. De oppas hielp hem met structuur: van het herkennen van honger- en slaapsignalen tot veilige verzorging, bad- en slaaproutines, en het slim verdelen van huishoudelijke taken.
Die dubbelstrategie—herstelruimte voor de één, gerichte begeleiding voor de ander—bleek precies wat nodig was. Mary kon fysiek en mentaal opladen, terwijl Jake in korte tijd praktische vaardigheden en vertrouwen opbouwde. Het resultaat: rust aan beide kanten en een gedeeld vertrekpunt om opnieuw te beginnen.
Terug thuis: een nieuwe dagindeling die werkt
Na de rustperiode kwam Mary thuis in een omgeving die merkbaar veranderd was. Niet perfect, wel veel evenwichtiger. Er lag een dagschema voor Tilly, er waren kleine routines voor voeding, verschonen en slaap, en het huishouden had een haalbare basislijn gekregen. Jake voelde zich zekerder in zijn rol en pakte vanzelf meer op. Omdat de structuur helder was, hoefde niemand meer te “raden” wat er moest gebeuren. Dat gaf lucht, tijd en ruimte om weer te genieten van de kleine momenten.
Belangrijk: het ging niet om een radicale ommezwaai, maar om slimme, praktische aanpassingen. Denk aan vaste blokken voor rust, simpele to-do’s, een boodschappenlijstje op de koelkast en een korte dagstart waarin ze taken verdelen. Kleine stapjes, grote impact.
Wat dit verhaal laat zien (en wat jij eraan hebt)
1) Verwachtingen vs. werkelijkheid
Ouderschap is prachtig én intens. Een eerlijke verdeling van zorgtaken lukt beter met duidelijke afspraken vooraf—en regelmatige check-ins achteraf. Door het gesprek open te houden (“Wat heb jij nodig?”, “Wat lukt wel/niet?”) voorkom je dat het scheef groeit.
2) Slaap is geen luxe
Slaaptekort raakt alles: je geduld, je concentratie en je energie. Het is normaal dat nachten rommelig zijn met een pasgeborene, maar structureel herstelmomenten inbouwen is essentieel. Ook korte powernaps, beurten ’s nachts en “slapen wanneer de baby slaapt” helpen.
3) Vraag hulp als het nodig is
Hulp is geen teken van falen, maar van zorgzaamheid. Familie, vrienden of professionele ondersteuning kunnen tijdelijk verlichting bieden en een werkbare routine helpen opzetten. Praktische tips en een frisse blik maken een groot verschil.
4) Routines brengen rust
Vaste ankerpunten—voedingsmomenten, een kalme avondroutine, een korte wandeling—zorgen voor voorspelbaarheid. Dat is prettig voor de baby én voor de ouders. Routines hoeven niet rigide te zijn; het gaat om houvast.
5) Samen leren is samen groeien
Niemand is “vanzelf” meteen overal bedreven in. Ouderschap is leren door te doen. Door elkaar ruimte te geven om te oefenen, groeit het vertrouwen en wordt samenwerken makkelijker.
Zo vind je als gezin (weer) de balans
Maak het bespreekbaar. Plan wekelijks 15
minuten om te evalueren: wat gaat goed, wat kan lichter, wat heeft
prioriteit?
Verdeel taken
concreet. Benoem wie wat doet en wanneer. Denk aan
nachtbeurten, boodschappen, koken, was en
rustmomenten.
Begin klein. Eén
extra hazenslaapje of één duidelijke avondroutine kan al verschil
maken.
Borg rust voor beide
ouders. Wissel af: de één doet een avondroutine, de ander
krijgt een uurtje voor zichzelf.
Gebruik
hulpmiddelen. Een eenvoudige planner, gedeelde notities op
de telefoon of een wekelijkse maaltijdplanning haalt ruis
weg.
Schakel tijdig hulp
in. Professionele kraamzorg, oppaservaring in de familie
of korte coaching kan net dat zetje geven.
Blijf vriendelijk naar
jezelf. Het is normaal dat niet alles meteen lukt. Vier
kleine successen.
Het positieve effect: meer verbinding, meer energie
Bij Mary en Jake bracht de combinatie van herstel voor Mary en begeleiding voor Jake snel meer rust. Het dagelijkse ritme werd overzichtelijker en de zorg voor Tilly voelde lichter. Belangrijker nog: er kwam weer ruimte voor aandacht, humor en samenzijn. Dat is de basis waarop jonge ouders verder bouwen.
Veelgestelde vragen (FAQ)
Hoe voorkom je dat de verdeling van zorgtaken
scheefloopt?
Maak verwachtingen concreet en plan vaste momenten om bij te
sturen. Eerlijke verdeling ontstaat door helderheid en
herhaling.
Wat als slaaptekort blijft
aanhouden?
Kijk naar de 24-uursbalans en zoek microherstel: korte dutjes,
taken ruilen, één “vrije” avond per week voor beide ouders. Blijft
het zwaar, vraag hulp.
Moet je je schuldig voelen als je hulp
vraagt?
Nee. Hulp vragen is een praktische keuze om goed voor je gezin te
zorgen. Het maakt je sterker, niet zwakker.
Welke routines helpen het meest in de eerste
weken?
Een voorspelbare avondroutine, een eenvoudige dagindeling
(voeding–rust–verzorging–speelmoment), en een vaste taakverdeling
per dagdeel.
Conclusie: samen kom je verder
Het verhaal van Mary en Jake onderstreept hoe belangrijk samenwerking, communicatie en steun zijn in de eerste periode met een pasgeborene. Door stil te staan bij wat ieder nodig heeft, taken eerlijk te verdelen en tijdig hulp te accepteren, ontstaat er weer balans. Met kleine, haalbare stappen groeit het vertrouwen, komt er meer rust in huis en ontstaat er ruimte om te genieten van het nieuwe gezinsleven—precies waar het om draait.
-
Actueel10 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel10 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel11 maanden geledenGeheime boodschap van André Hazes sr. gelekt: ‘Als mijn zoon straks geen Hazes mag heten…’
-
Actueel10 maanden geledenBroer Frans Bauer sloopt Mariska: ”Daarom blijft ze bij hem”
-
Actueel11 maanden geledenAndré Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’
-
Actueel3 maanden geledenZoon van Guusje Nederhorst (22) treedt uit de schaduw van zijn beroemde moeder
-
Actueel11 maanden geleden? Schokkend nieuws: Zo lang heeft de ernstig zieke Martijn Krabbé nog te leven ??️
-
Actueel10 maanden geleden? Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!