De Nederlandse acteur, zanger en presentator Gerard Cox heeft in een openhartig interview verteld over de gezondheidssituatie van zijn dierbare vriendin en oud-partner Joke Bruijs. Joke kampt met een ernstige vorm van Parkinson, en dat heeft diepe impact op hun jarenlange band.

Een levenslange verbondenheid

Gerard Cox (85) en Joke Bruijs (73) delen een rijke geschiedenis, zowel op professioneel als persoonlijk vlak. Jarenlang stonden ze samen op het podium, zongen zij aanstekelijke duetten en speelden ze geliefde rollen in series zoals Toen Was Geluk Heel Gewoon. Ondanks hun scheiding bleven zij elkaars steun en toeverlaat.

In een interview met Mezza, het weekendmagazine van het AD, vertelt Cox met zichtbare emotie: “Ze glipt bij me weg. Haar spraak en zicht zijn aangetast. Dat doet pijn om te zien.”

De realiteit van Parkinson

Joke heeft zich de laatste tijd grotendeels teruggetrokken uit het publieke leven. In 2023 werd bekend dat zij kampt met een progressieve vorm van Parkinson. Deze neurologische aandoening beïnvloedt haar mobiliteit, spraak en zelfs gezichtsvermogen. Voor een energieke en expressieve artiest als Joke is dit bijzonder ingrijpend.

“Het is elke dag een gevecht,” aldus Cox. “Ik ben haar langzaam aan het verliezen, en dat is hartverscheurend.”

Muziek als verbindende kracht

Ondanks alles is er nog één universele taal die hen verbindt: muziek. Gerard vertelt hoe hij regelmatig voor haar zingt. “Als ik even stilval midden in een lied, vult zij de tekst aan. Die momenten zijn magisch. Het brengt ons even terug naar hoe het was.”

Voor beiden is muziek meer dan nostalgie – het is een vorm van communicatie, een brug tussen heden en verleden.

Ondersteuning en dankbaarheid

Joke wordt momenteel liefdevol verzorgd door haar echtgenoot, jazzmuzikant Frits Landesbergen. Gerard spreekt met groot respect over hem: “Hij is er voor haar. Dat stelt mij gerust. Ik weet dat ze in goede handen is.”

De relatie tussen Cox en Bruijs is inmiddels uitgegroeid tot een diepgewortelde vriendschap. “We zijn verbonden op zielsniveau,” zegt Cox. “Niet als partners, maar als mensen die elkaars leven onlosmakelijk hebben gedeeld.”

Een proces van afscheid nemen

Gerard Cox beschrijft het verlies niet als iets plotselings, maar als een langzaam proces. “Soms vraag ik me af of ze me nog herkent. Elke glimlach, elk woord, elke herinnering is nu extra kostbaar.”

Voor Cox betekent dit een stille rouw: loslaten terwijl iemand er nog is. Maar ook: vasthouden aan alles wat er wél nog is.

Een liefde die blijft

Hoewel hun relatie al jaren geleden veranderde, is er nog altijd diepe genegenheid. “Ik blijf haar bezoeken, tot het niet meer kan,” zegt Cox. “Dat is mijn manier om er voor haar te zijn.”

Deze vorm van liefde – zonder voorwaarden, zonder verplichting – raakt velen. Het laat zien hoe verbondenheid zich door de jaren heen kan verdiepen.

Een oproep tot bewustzijn

Door zijn verhaal te delen hoopt Gerard Cox ook anderen te inspireren. “Koester wie je lief is,” lijkt zijn boodschap. “Het leven kan zo veranderen. Juist daarom zijn kleine gebaren en echte aandacht zo belangrijk.”

---

Samenvatting:

• Joke Bruijs kampt met een ernstige vorm van Parkinson.

• Gerard Cox deelt in een open interview hoe zwaar het is om haar gezondheid te zien afnemen.

• Ondanks alles blijven muziek en herinneringen hen verbinden.

• De band tussen beiden is gebaseerd op levenslange trouw, vriendschap en liefde in de breedste zin.

• Cox roept op tot meer aandacht, empathie en waardering voor wat er vandaag nog wél is.