Actueel
“Een peuter geslagen op vakantie door immigrant: hoe ver laten we het nog komen?”

Een gezin, op vakantie in Spanje. Zon, zee, ontspanning. Wat een herinnering aan een mooie tijd had moeten worden, veranderde in een nachtmerrie toen hun peuter van nog geen drie jaar oud uit het niets in het gezicht werd geslagen door een man die hen benaderde. Geen woorden vooraf, geen waarschuwing, alleen geweld – tegen een kind.
De beelden van het incident, inmiddels op sociale media verspreid, spreken boekdelen. We zien een jonge moeder die met haar kind op een plein zit. Een man loopt op hen af, lijkt iets te mompelen, en haalt vervolgens genadeloos uit. De klap treft het hoofdje van het kind vol. Hysterie volgt. Het kind gilt, de moeder krijst, omstanders reageren geschokt, en de dader loopt weg alsof er niets gebeurd is.
Dit is onacceptabel. Punt.
We leven in een tijd waarin men bij elk incident wordt opgeroepen tot nuance, terughoudendheid, en vooral: “niet generaliseren.” Dat is op zichzelf terecht. De daden van één individu zijn niet automatisch representatief voor een hele groep. Maar tegelijkertijd moeten we het gesprek durven voeren over veiligheid, verantwoordelijkheid en grenzen – ook (en misschien juist) als het moeilijk is.
Want hoe kan het dat een man, zonder duidelijke aanleiding, een kind slaat en zich ogenschijnlijk vrij tussen anderen beweegt? Hoe kan het dat een gezin zich niet veilig voelt op een vakantiebestemming die door miljoenen Europeanen jaarlijks wordt bezocht?
Volgens lokale media gaat het om een man die al vaker overlast zou hebben veroorzaakt in de omgeving. Er wordt gesproken over verward gedrag, mogelijke psychische problemen, en eerdere meldingen bij de politie. Of het klopt? Dat zal het onderzoek moeten uitwijzen. Maar het roept wel vragen op. Vragen over toezicht, over het functioneren van lokale autoriteiten, en – ja – ook over migratiebeleid en handhaving.
Want als het gaat over de veiligheid van kinderen, zijn er geen taboes.
Een samenleving die toestaat dat een peuter op klaarlichte dag, op een toeristisch plein, wordt aangevallen – zonder directe ingrijpen – faalt. Niet omdat het incident exemplarisch zou zijn voor een hele bevolkingsgroep. Maar omdat we als maatschappij in slaap lijken gesust door een eindeloze stroom van relativeringen, excuses en ontwijking.
We mogen mededogen hebben met mensen in moeilijke omstandigheden. We mogen – en moeten – hulp bieden waar nodig. Maar die solidariteit verliest draagvlak als het leidt tot onveiligheid. Als we geen grenzen durven stellen. Als ouders met kleine kinderen hun vakantie voortijdig moeten afbreken uit angst voor herhaling.
Wat zegt het over ons beleid, als we niet eens meer kunnen garanderen dat peuters veilig zijn op straat? Wat zegt het over de balans tussen rechten en plichten? En wat zegt het over de prioriteiten van lokale overheden, als bekende overlastplegers zich vrij kunnen bewegen tussen toeristen, gezinnen en kinderen?
Dit incident is meer dan een persoonlijk drama. Het is een signaal.
Een signaal dat we onze naïviteit moeten afleggen. Dat veiligheid niet iets is wat automatisch ontstaat, maar iets dat actief moet worden bewaakt. En dat er consequenties moeten zijn voor gedrag dat onze fundamentele normen en waarden ondermijnt – ongeacht afkomst, achtergrond of situatie.
Het gezin in kwestie verdient steun. Niet alleen moreel, maar ook praktisch: juridische bijstand, hulp bij verwerking, en – als het nodig is – ondersteuning van hun ambassade. En bovenal verdienen zij duidelijkheid: over wie deze man is, waarom hij vrij rondliep, en wat de autoriteiten nu gaan doen om herhaling te voorkomen.
Er is geen plaats voor haat, vergelding of populistisch misbruik van dit incident. Maar er is wél plaats voor heldere regels, effectieve handhaving, en het lef om te zeggen: tot hier, en niet verder. Kinderen mogen geen speelbal worden van falend beleid of misplaatste terughoudendheid. Zij verdienen onze bescherming – altijd en overal.
Laten we dit incident niet laten wegzakken in de vergetelheid als “een uitzonderlijk geval.” Laten we het gebruiken om wakker te worden. Om ons opnieuw af te vragen: voor wie maken we beleid? Voor wie is er bescherming? En wie staat er op voor hen die nog geen drie jaar oud zijn en vol vertrouwen de wereld in stappen?
Dat vertrouwen is deze week geschaad. En dat had nooit mogen gebeuren.</p
Dit bericht op Instagram bekijken

Actueel
‘Mijn vriend weet niets van mijn hoge Klarna-schulden af’ – openhartig verhaal over geld, vertrouwen en samenwonen

Een herkenbaar dilemma: geldzaken en relaties, Sabrina (26) deelt een eerlijk verhaal over geld en relaties. Samen met haar partner droomt ze van een eigen appartement. De bezichtigingen zijn gestart, de eerste gesprekken met een verhuurmakelaar zijn gevoerd en de maandelijkse kosten zijn op een rij gezet. Toch is er één onderwerp dat zij niet durft aan te snijden: haar openstaande rekeningen bij diensten voor later betalen. Dit levert spanning op, juist nu financiële afspraken belangrijker worden.
De situatie: wel open over inkomen, niet over uitgaven
Tijdens de gesprekken over de maandlasten is Sabrina transparant geweest over haar salaris. Maar haar uitgavenpatroon – en in het bijzonder de achterstanden bij aanbieders van “achteraf betalen” – heeft ze verzwegen. Ze vertelt dat het om meerdere platforms gaat en dat het overzicht soms ontbreekt als er nieuwe aankopen bijkomen. Daardoor schuift ze betalingen voor zich uit, terwijl ze ondertussen noodzakelijke spullen voor de nieuwe woning wil regelen.
Concrete bedragen maken het echt
Sabrina benoemt dat het om substantiële bedragen gaat. Zo geeft ze aan dat haar openstaande saldo bij één grote aanbieder, Klarna, boven de duizend euro ligt. Ook bij een andere aanbieder van betalen in termijnen, Riverty, staat ongeveer hetzelfde bedrag open. Ze probeert af en toe iets af te lossen, maar merkt dat nieuwe uitgaven sneller oplopen dan ze kan terugbetalen. Dat creëert druk, zeker nu ze samen een stabiele start wil maken.
Waarom verzwijgen soms gebeurt
Volgens Sabrina speelt schaamte een rol. Haar partner is zorgvuldig met geld en vroeg zich onlangs hardop af hoe het kan dat alles financieel “rond te breien” lijkt. Sabrina bestelt regelmatig spullen zonder direct af te rekenen, waardoor de werkelijke lasten pas later zichtbaar worden. Ze vindt het lastig om dat uit te leggen, bang dat het beeld ontstaat dat ze niet goed met geld omgaat of belangrijke zaken achterhoudt. Die terughoudendheid vergroot de drempel om het gesprek alsnog te voeren.
De impact op samenwonen en vertrouwen
Naast de emotionele last heeft het verzwijgen praktische gevolgen. Sabrina en haar vriend zijn bezig met de inboedel en andere opstartkosten van samenwonen. Daardoor is er minder ruimte om openstaande bedragen actief weg te werken. Hoe langer dit duurt, hoe lastiger het wordt om alsnog met een helder overzicht te komen. Sabrina is bang dat laat opbiechten tot vragen leidt: “Als je dit niet eerder hebt gezegd, wat nog meer?” Die zorg laat zien hoe nauw financieel welzijn, planning en vertrouwen met elkaar verbonden zijn.
Stap voor stap naar overzicht (zonder oordeel)
Wie zich in dit verhaal herkent, kan beginnen met een overzicht dat rust geeft. Noteer alle openstaande bedragen, betaaldata en termijnen in een simpele lijst of spreadsheet. Voeg erbij: het minimale maandbedrag, eventuele rente- of herinneringskosten en een realistische aflossingsvolgorde. Een praktische volgorde is:
-
eerst de kleinste bedragen voor snelle successen;
-
daarna de posten met de hoogste bijkomende kosten;
-
tot slot de resterende bedragen in vaste termijnen.
Zo ontstaat een plan dat haalbaar voelt – en dat maakt het eenvoudiger om het onderwerp met een partner te bespreken. (Context gebaseerd op de beschreven situatie en goede financiële hygiëne; concrete casusdetails uit het bronartikel over Sabrina’s openstaande bedragen.)
Het gesprek voeren: eerlijk, concreet en toekomstgericht
Een open gesprek werkt het beste als het duidelijk en rustig is. Kies een ontspannen moment, leg uit dat je graag samen financiële duidelijkheid wil – juist om sterk te starten met samenwonen. Begin met feiten: totale bedragen, termijnen en wat er maandelijks afgelost kan worden. Vermijd beladen woorden en benadruk het gezamenlijke doel: een gezonde huishoudboekje en een prettige woonsituatie. Laat ook zien welke stappen al gezet zijn (overzicht maken, automatische herinneringen aanzetten, impulsaankopen beperken) en welke steun je wél of niet nodig hebt (bijvoorbeeld samen een budgettool gebruiken of maandelijks even samen “kasrondje” doen). Deze aanpak is neutraal, oplossingsgericht en passend voor elk publiek.
Slimmer omgaan met “achteraf betalen”
Diensten waarmee je achteraf of in termijnen betaalt, kunnen handig zijn voor overzicht en gemak, maar vragen discipline. Drie vriendelijke richtlijnen helpen:
-
Koop met een doel: zet vóór je bestelt op papier waarom je item X nodig hebt en hoe vaak je het denkt te gebruiken (“cost per use” kan inzicht geven in waarde per gebruik).
-
Beperk gelijktijdige openstaande bestellingen: rond eerst af wat openstaat voordat je iets nieuws start.
-
Gebruik één vast moment per week voor je geldzaken: check openstaande bedragen, annuleer wat niet nodig is, en plan aflossingen in.
In Sabrina’s verhaal speelt juist die combinatie van gemak, nieuwe woonaankopen en uitgestelde betalingen een rol. Door prikkels te minimaliseren en vaste routines te bouwen, wordt het makkelijker om op koers te blijven. (Aansluitend bij de beschreven context van inboedel aankopen en oplopende lasten.)
Samen verder: planning als basis voor rust
Het uiteindelijke doel is niet
alleen schulden verminderen, maar vooral financiële rust creëren
binnen de relatie. Een gedeeld document met maandlasten, vaste
reserveringen (zoals een buffer voor onderhoud, boodschappen en
onvoorziene kosten) en aflossingen kan daarbij helpen. Spreek af
dat jullie elk kwartaal evalueren: wat gaat goed, wat kan slimmer?
Zo wordt geld een normaal gespreksonderwerp – net als plannen voor
vrije tijd of de inrichting van het huis.
Sabrina’s verhaal laat zien dat openheid loont, juist wanneer je
samen een nieuwe fase ingaat. Met een eerlijk overzicht, een
stap-voor-stap aanpak en duidelijke afspraken komt er ruimte voor
vertrouwen én voor de leuke kanten van samenwonen.
-
Actueel8 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel8 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel8 maanden geleden
Geheime boodschap van André Hazes sr. gelekt: ‘Als mijn zoon straks geen Hazes mag heten…’
-
Actueel8 maanden geleden
Broer Frans Bauer sloopt Mariska: ”Daarom blijft ze bij hem”
-
Actueel8 maanden geleden
André Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’
-
Actueel4 weken geleden
Zoon van Guusje Nederhorst (22) treedt uit de schaduw van zijn beroemde moeder
-
Actueel8 maanden geleden
? Schokkend nieuws: Zo lang heeft de ernstig zieke Martijn Krabbé nog te leven ??️
-
Actueel8 maanden geleden
? Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!