Actueel
Angela de Jong reageert kritisch op vrijspraak Marco Borsato: een column met twee perspectieven
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland veel reacties losgemaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende juridisch bewijs was om tot een veroordeling te komen, publiceerde columnist Angela de Jong een uitgebreide en kritische beschouwing. Haar column, waarin zij zowel begrip als teleurstelling uit, is sindsdien onderwerp van gesprek.
In dit artikel zetten we de inhoud van haar column, de uitleg van de rechtbank en de bredere maatschappelijke discussie overzichtelijk en in neutrale, advertentievriendelijke taal uiteen.
Een uitspraak die opluchting én verdriet brengt
Op pagina 2 van het document schrijft De Jong dat de uitspraak volgens haar een dag met twee gezichten is.
Enerzijds is er opluchting voor Marco Borsato en zijn familie. De zes jaar durende periode van onderzoek en onzekerheid neemt eindelijk een wending richting rust. Anderzijds benadrukt De Jong dat de aangeefster — in haar column genoemd als Asmara — volgens haar met lege handen achterblijft. Volgens De Jong maakt dat de dag “treurig”, ongeacht de juridische uitkomst.
Ze erkent dat het strafrecht
werkt volgens heldere regels: een enkele verklaring is in Nederland
nooit genoeg voor een veroordeling. De rechtbank sprak Borsato vrij
omdat er onvoldoende ondersteunende elementen waren in het dossier,
zoals meerdere bronverklaringen of objectieve
aanwijzingen.
Begrip voor de opluchting binnen de familie Borsato
In dezelfde alinea benoemt De Jong dat zij het logisch vindt dat de familie van Borsato de uitspraak als opluchting ervaart. Ze schrijft dat iedereen dat zou voelen als het om een eigen ouder zou gaan. Daarmee laat ze zien dat zij de emoties aan beide kanten ziet: opluchting bij de familie en teleurstelling bij de aangeefster.
Volgens De Jong zal de omgeving van Borsato de vrijspraak “vieren en gebruiken”, maar benadrukt ze tegelijkertijd dat dit geen afbreuk doet aan de gevoelens van anderen binnen de zaak.
Waarom de columnist zich zorgen maakt over bredere gevolgen
Op pagina 3 en 4 wordt duidelijk wat De Jong dwarszit.
Volgens haar toont deze zaak aan hoe moeilijk het is voor mensen die grensoverschrijdend gedrag willen melden om erkenning te krijgen binnen het juridische systeem. Ze schrijft dat wanneer er geen getuigen zijn, geen ondersteunend beeldmateriaal is en de betrokkene ontkent, het “woord tegen woord” wordt. Daardoor is gerechtigheid in haar ogen moeilijk haalbaar in dit soort situaties.
De Jong erkent de noodzaak van juridische zorgvuldigheid, maar plaatst daar een emotionele vraag naast: wat betekent het voor de melder wanneer erkenning uitblijft, zelfs na een jarenlange procedure?
De verklaring van Asmara: volgens De Jong “moedig en aangrijpend”
Op pagina 5 en 6 verwijst De Jong naar de verklaring die tijdens de zittingen werd voorgelezen door advocaat Peter Plasman.
Ze beschrijft hoe de tekst haar raakte. De verklaring laat zien dat Asmara jaren worstelde met gevoelens van schaamte, onzekerheid en twijfel. In de column haalt De Jong passages aan waarin Asmara vertelt hoe moeilijk het was om te spreken, mede omdat haar moeder destijds werkte bij de fanclub van Borsato. Dat zorgde bij haar voor angst dat openheid gevolgen zou hebben voor het gezin.
Een zin uit de verklaring die De Jong extra benadrukt, luidt: “En wie zou haar geloven?” Volgens de columnist is dat een kernpunt. Het geeft aan hoe complex het is om een ervaring te delen wanneer de persoon over wie het gaat een bekende publieke figuur is.
De rol van de verdediging: kritiek op de strategie
Op pagina 7 geeft De Jong aan dat zij het opvallend vond hoe de verdediging van Borsato — gevoerd door Carry en Geert-Jan Knoops — zich opstelde.
Volgens haar verschoof de aandacht tijdens de zaak deels richting de moeder van de aangeefster, omdat vragen werden gesteld over haar rol binnen het geheel. De Jong noemt de strategie “weinig subtiel” en is kritisch op de manier waarop mensen rondom de melder onder een vergrootglas kwamen te staan.
In de column schrijft ze dat Borsato in de publieke perceptie soms bijna als slachtoffer werd gezien, iets wat volgens haar niet geheel past bij de bedoeling van een rechtszaak.
Geen vraag om straf, maar om erkenning
Op pagina 8 beschrijft De Jong dat Asmara volgens haar niets vroeg wat buiten proportie lag.
Ze zou geen langdurige straf hebben geëist en geen financiële vergoeding hebben aangevraagd. Volgens de columnist vroeg ze slechts om erkenning van wat zij ervaarde toen zij jong was.
Het wegvallen van die erkenning door de vrijspraak maakt de situatie volgens De Jong extra zwaar voor de melder. Daarmee plaatst ze de zaak in een bredere context van meldingen die soms zonder juridische bevestiging blijven.
Hoe de juridische uitleg van de rechtbank zich verhoudt tot emotionele verwachtingen
Op pagina 9 en 10 staat duidelijk beschreven dat de rechtbank zich baseerde op juridische normen: feitelijk, controleerbaar en ondersteund bewijs.
De rechter kon niet anders dan tot vrijspraak komen omdat:
-
er geen getuigen waren,
-
er geen aanvullend materiaal was,
-
dagboekaantekeningen onvoldoende concreet waren,
-
en verklaringen te weinig detail boden om juridisch sluitend te zijn.
Juridisch gezien is dat een logische conclusie. Emotioneel gezien voelt dit voor sommige mensen anders — precies het spanningsveld dat de column van De Jong probeert te benoemen.
Een uitspraak die ook nieuwe vragen oproept
In haar slot wijst De Jong op de vragen die in de samenleving blijven spelen.
Zoals:
-
Hoe kunnen melders voldoende gehoord worden?
-
Hoe ziet erkenning eruit wanneer bewijs ontbreekt?
-
En hoe gaan we als maatschappij om met zaken waarin de juridische waarheid en de persoonlijke waarheid niet samenvallen?
Dat zijn vragen waar volgens haar nog geen eenvoudig antwoord op bestaat.
Een dag met twee kanten
De vrijspraak bracht rust voor de familie van Marco Borsato, die zes jaar lang met onzekerheid te maken had. Tegelijkertijd roept de column van Angela de Jong op tot reflectie op de positie van melders. Daarmee geeft zij woorden aan de andere kant van het verhaal: de emotionele beleving van iemand die na een langdurig traject geen bevestiging krijgt.
Uit beide perspectieven blijkt hoe complex dit soort zaken kunnen zijn. De juridische wereld werkt op feiten en bewijs, terwijl emoties, ervaringen en percepties vaak een eigen werkelijkheid vormen.
De uitspraken van de rechtbank en de column van De Jong raken dus hetzelfde onderwerp, maar benadrukken verschillende aspecten ervan. En dat verklaart waarom haar bijdrage zo breed wordt besproken.
Actueel
Caroline Tensen en Eén tegen 100 op een kantelpunt: dalende kijkcijfers en veranderende televisiewereld zetten druk op toekomst van het programma
Het populaire spelprogramma Eén tegen 100, al jarenlang een vaste waarde op de Nederlandse televisie, staat onder toenemende druk. Ondanks een strategische verhuizing naar de zaterdagavond lukt het RTL 4 niet om de kijkcijfers omhoog te krijgen. Sterker nog: de daling is zo duidelijk geworden dat mediakenners zich openlijk afvragen of het programma zijn laatste fase ingaat.
In dit artikel lees je een zorgvuldige, neutrale en brand-safe analyse van de huidige situatie van Eén tegen 100, de positie van Caroline Tensen en de bredere veranderingen binnen het televisielandschap.
Dalende kijkcijfers zorgen voor zorgen bij RTL 4
De kijkcijfers van Eén tegen 100 dalen al langere tijd en beginnen nu een niveau te bereiken dat voor de zender problematisch wordt. De verhuizing naar de zaterdagavond, een traditioneel sterke tv-avond, heeft niet gebracht wat werd gehoopt.
Waar het programma vroeger gemakkelijk honderdduizenden kijkers trok, lukt het nu nog maar een fractie daarvan vast te houden. Het staat zelfs onder het niveau van VriendenLoterij Miljonairs, een programma dat eerder van de buis verdween door tegenvallende cijfers.
De vraag die steeds duidelijker boven de markt hangt: hoe lang houdt RTL 4 het nog vol met dit format?
Victor Vlam: “De cijfers laten een structureel probleem zien”
Mediakenner Victor Vlam bespreekt in zijn podcast dat de problemen niet nieuw zijn. Volgens hem is de daling structureel en niet het gevolg van een enkele tegenvaller.
Hij herinnert aan de periode dat Eén tegen 100 zelfs beter scoorde dan Miljoenenjacht. Dat contrast met de huidige cijfers maakt volgens hem extra duidelijk hoe veel er is veranderd.
Volgens Vlam zijn er in de afgelopen jaren meerdere pogingen gedaan om het format te vernieuwen, maar zonder structurele verbetering. De neerwaartse trend zette door — en nu is die voor iedereen zichtbaar.
Nieuwe tv-formats wijzen op mogelijke opvolging
De Postcode Loterij, jarenlang vaste partner van Eén tegen 100, kijkt volgens Vlam ook naar alternatieven. De opkomst van nieuwe programma’s zoals Schat Je Rijk (met Humberto Tan) en In de Ring (met Linda de Mol) ziet hij als duidelijke signalen dat er wordt nagedacht over een toekomst na Eén tegen 100.
Volgens Vlam kan het erop wijzen dat het format zijn maximale houdbaarheid heeft bereikt.
Wat betekent dit voor Caroline Tensen?
Caroline Tensen is al decennialang een vertrouwd gezicht op televisie. Toch merkt ook zij de veranderingen binnen Hilversum.
Vlam stelt dat Caroline zich in een vergelijkbare fase bevindt als sommige andere ervaren presentatoren, die merkten dat hun zichtbaarheid geleidelijk afnam naarmate nieuwe generaties in beeld kwamen. Denk aan voorbeelden als Wendy van Dijk, die eveneens minder vanzelfsprekende kansen kreeg.
Caroline’s rustige, warme stijl wordt breed gewaardeerd, maar de vraag is of zij nog past binnen fast-paced formats die vooral mikken op jongere doelgroepen.
Kritiek op presentatie in sommige tv-rollen
Hoewel Caroline door velen geliefd is, ziet Vlam ook beperkingen in haar stijl wanneer spanning of tempo centraal staat. Hij benoemt dat sommige programma’s juist vragen om een presentator die veel dynamiek in de show brengt.
Voorbeelden die hij noemt:
-
Bij RTL Boulevard waren er volgens hem klachten over de manier waarop zij de autocue las.
-
Bij 5 Uur Live zou zij moeite hebben gehad met zwaardere gespreksonderwerpen.
Dit betekent niet dat Caroline niet sterk is in haar vak — juist haar empathische houding heeft haar geliefd gemaakt — maar wel dat niet ieder format optimaal bij haar past.
Is een nieuwe presentator een optie?
Volgens Vlam kan een wissel van presentator het programma mogelijk nieuw leven inblazen. Een frisse uitstraling zou kunnen helpen om jongere kijkers te bereiken en het format moderner aan te laten voelen.
Voor Caroline zou dit een
grote verandering zijn. Ze presenteert tegenwoordig nog maar een
beperkt aantal programma’s, en het vertrek uit Eén tegen 100 zou haar zichtbaarheid
verder verkleinen. Bovendien is het volgens Vlam niet
waarschijnlijk dat er snel een geheel nieuw programma speciaal voor
haar ontwikkeld zal worden.
De zaterdagavond brengt geen redding
RTL 4 hoopte dat de verhuizing naar de zaterdagavond meer kijkers zou trekken. Historisch gezien is dit een sterke uitzendavond, met families die samen kijken naar entertainment en spelshows.
Maar die dynamiek is veranderd. Kijkers verdelen hun aandacht tegenwoordig over:
-
streamingdiensten,
-
korte formats op sociale media,
-
on-demand content op online platforms,
-
en interactieve spellen of games.
Daardoor is de traditionele zaterdagavond niet meer de garantie voor hoge kijkcijfers die het ooit was.
Een televisielandschap in beweging
Het probleem van Eén tegen 100 staat niet op zichzelf. Veel grote tv-titels hebben het moeilijk.
Belangrijke ontwikkelingen:
1. Minder lineair kijken
Live-tv blijft vooral populair bij grote shows en sportwedstrijden. Spelprogramma’s missen die urgentie.
2. Verzadiging van klassieke formats
Het publiek ziet graag vernieuwing. Klassieke spelshows moeten nu concurreren met interactieve of snellere programma’s.
3. Generatiewisseling bij presentatoren
Zenders investeren meer in nieuw talent, waardoor gevestigde namen minder vanzelfsprekende plekken krijgen.
In dat geheel moet Eén tegen 100 zien te overleven — en dat blijkt steeds lastiger.
Drie mogelijke scenario’s voor de toekomst
Volgens mediadeskundigen zijn er drie realistische opties:
Scenario 1: Stoppen met het programma
Als de daling doorzet, kan RTL besluiten dat het format niet langer toekomstbestendig is.
Scenario 2: Een nieuwe presentator
Een nieuwe host zou het programma kunnen vernieuwen en aantrekkelijker maken voor bredere doelgroepen.
Scenario 3: Een grondige make-over
Nieuwe rondes, strakkere spanningsopbouw of digitale en interactieve elementen kunnen het format moderniseren.
Welke richting het ook wordt, de komende periode wordt belangrijk voor zowel RTL als Caroline Tensen.
Conclusie: een cruciale fase voor een tv-icoon en een geliefd programma
Eén tegen 100 staat voor een grote uitdaging. De kijkcijfers dalen, nieuwe formats concurreren stevig en de televisiewereld verandert sneller dan ooit. Caroline Tensen blijft een vertrouwd gezicht met een belangrijke tv-historie, maar ook zij voelt de impact van deze veranderingen.
Wat RTL 4 besluit, bepaalt niet alleen de toekomst van het programma, maar ook die van een presentatrice die jarenlang een vaste plek in het Nederlandse televisielandschap innam.
Het is een moment van reflectie, vernieuwing en mogelijk een nieuwe koers — voor zowel het programma als voor Caroline Tensen.
-
Actueel6 maanden geledenTurkse kapper verwijdert drie jaar oud ingegroeid haartje — video gaat wereldwijd viraal
-
Actueel2 maanden geledenKapper ontdekt jarenlang ingegroeid haartje: wat je ervan kunt leren
-
Actueel3 weken geledenFoto van Kamerlid Lidewij de Vos zorgt voor gesprek online: luchtige reacties op haar terugkeer in de Tweede Kamer
-
Actueel6 maanden geledenMartijn Krabbé ontvangt emotioneel bericht: “Nog maar zo lang te gaan”
-
Actueel2 weken geledenVerwisselde levens in populair tv-programma zorgen voor veel gesprekken: groot contrast tussen twee huishoudens
-
Actueel1 week geledenGrappig verhaal: slimme vrouw vindt een briefje van haar man in de koelkast
-
Actueel2 weken geledenArgentijnse media tonen vakantiefoto’s van koning Willem-Alexander en gezin
-
Actueel2 weken geledenNieuwe ontwikkelingen rondom ‘Winter Vol Liefde’-familie zorgen voor veel aandacht