Actueel
Rechtbank verlengt tbs van veroordeelde man met twee jaar na beoordeling van behandelfase
De rechtbank heeft besloten dat de maatregel van tbs met dwangverpleging van een man die eerder is veroordeeld voor ernstige zedenfeiten, met twee jaar wordt verlengd. Het oordeel volgde na een zitting waarin het Openbaar Ministerie verzocht om de maximale verlengingsduur op basis van het advies van behandelaars.
Eerste openbare verschijning sinds veroordeling
Tijdens de zitting verscheen de man, die vanwege zijn veiligheid een pruik droeg en een capuchon op had, voor het eerst sinds zijn straf onherroepelijk werd. Zijn advocaat had van tevoren aangegeven dat de vermomming nodig was om de persoonlijke veiligheid van zijn cliënt te waarborgen.
De zitting werd bijgewoond door rechters, vertegenwoordigers van het OM, deskundigen van de tbs-kliniek en diverse betrokkenen. Enkele ouders van slachtoffers volgden de zitting via een andere locatie.
Achtergrond: veroordeling en plaatsing in tbs-kliniek
De betrokkene werd in 2014 definitief veroordeeld tot een gevangenisstraf van 19 jaar en tbs met dwangverpleging. De hoogste rechter in Nederland bevestigde toen het eerdere vonnis. Sinds medio 2023 verblijft hij in een tbs-instelling, op basis van de regelgeving die bepaalt dat iemand na het uitzitten van tweederde van een gevangenisstraf onder voorwaarden kan worden overgeplaatst naar een behandeltraject.
Om veiligheidsredenen werd niet bekendgemaakt in welke kliniek de man momenteel verblijft. Binnen de instelling zouden er spanningen zijn ontstaan vanwege zijn aanwezigheid, zo werd tijdens de zitting toegelicht.
Behandeling in vroege fase, risico-inschatting blijft hoog
Volgens deskundigen is het risico op herhaling momenteel nog aanzienlijk. Tijdens de zitting gaf de betrokkene aan dat hij zich in de beginfase van zijn behandeling bevindt. Hij verklaarde: “Het is logisch dat de situatie nu zo wordt beoordeeld. De therapie is intensief en de omstandigheden zijn soms zwaar.”
De kliniek gaf aan dat er sprake is van complexe problematiek en dat het op dit moment niet mogelijk is om een inschatting te maken over het verdere verloop van de behandeling. De man zelf uitte begrip voor het oordeel van de professionals en maakte geen bezwaar tegen de verlenging van zijn tbs-maatregel.
Bezorgdheid bij nabestaanden
Het werd recentelijk bekend dat de man al bijna twee jaar in behandeling is binnen een tbs-kliniek, wat leidde tot zorgen en vragen bij ouders van betrokkenen. Die gevoelens werden opnieuw aangewakkerd door de zichtbare aanwezigheid van de veroordeelde tijdens de zitting.
Verlenging van de maatregel
De rechtbank besloot tot een verlenging van de tbs met twee jaar, in lijn met het advies van het Openbaar Ministerie en de behandelaren van de tbs-kliniek. De verlenging is bedoeld om de veiligheid van de samenleving te waarborgen en de behandeling zorgvuldig voort te zetten.
Context en procedure tbs-verlenging
De maatregel van tbs met dwangverpleging kan telkens met twee jaar worden verlengd als het risico op herhaling volgens deskundigen nog aanwezig is. Daarbij wordt gekeken naar het behandelverloop, psychologische evaluaties en de maatschappelijke veiligheid. Pas wanneer een onafhankelijke commissie, in samenspraak met de rechtbank, oordeelt dat de kans op herhaling laag genoeg is, kan worden gesproken over eventuele verlofregelingen of afbouw van het toezicht.
Samenvatting
-
De tbs-maatregel van de veroordeelde is met twee jaar verlengd.
-
De rechtbank volgde hiermee het advies van deskundigen.
-
De betrokkene gaf aan zich in de beginfase van behandeling te bevinden en maakte geen bezwaar.
-
Er is nog sprake van verhoogd recidiverisico, aldus de tbs-kliniek.
-
De situatie leidde tot hernieuwde maatschappelijke aandacht en vragen van betrokken families.
Denemarken en Groenland hebben officiële excuses aangeboden voor een breed toegepast gezondheidsbeleid in de vorige eeuw, waarbij bij duizenden meisjes en vrouwen uit Groenland anticonceptiemiddelen werden geplaatst zonder volledige informatie en keuzevrijheid. Met deze stap erkennen beide regeringen het leed dat hierdoor is ontstaan en nemen zij publiekelijk verantwoordelijkheid voor dit verleden.
Kern van het nieuws: erkenning en verantwoordelijkheid
De excuses zijn namens Denemarken uitgesproken door premier Mette Frederiksen. In dezelfde verklaring betuigde de Groenlandse premier Jens-Frederik Nielsen eveneens spijt, omdat de gevallen niet alleen plaatsvonden in de periode dat Denemarken de gezondheidszorg op Groenland beheerde, maar ook daarna. De leiders noemen de erkenning “te laat, maar noodzakelijk” en benadrukken dat hun woorden bedoeld zijn om recht te doen aan de ervaringen van betrokkenen en hun families.
Wat er in de praktijk gebeurde
In de jaren zestig en zeventig — en volgens onderzoek zelfs tot begin jaren negentig — werden in Groenland grootschalig anticonceptiemiddelen geplaatst bij jonge en volwassen vrouwen van Inuit-afkomst. Velen kregen niet duidelijk uitgelegd wat de ingreep inhield of waarom deze werd geadviseerd. De maatregel moest de bevolkingsgroei afremmen en werd uitgevoerd in een periode waarin Denemarken nog de verantwoordelijkheid droeg voor de gezondheidszorg. De toepassing bleek echter breder en duurde op sommige plekken voort tot 1992.
Waarom de excuses juist nu komen
Het onderwerp kreeg hernieuwde aandacht toen de feiten in 2020 naar buiten kwamen. Sindsdien klonk er een steeds luider verzoek om erkenning en een officiële verontschuldiging. De publieke druk nam toe door persoonlijke verhalen en journalistieke berichtgeving, waarop beide regeringen een gezamenlijke verklaring voorbereidden. De excuses onderstrepen dat de betrokken landen de morele plicht voelen om het verleden niet te negeren, maar te adresseren.
Reacties vanuit Groenland
Volgens premier Nielsen hebben de gebeurtenissen tot verdriet en boosheid geleid binnen de Groenlandse gemeenschap. Hij noemt de excuses “niet genoeg, en te laat”, maar wel een belangrijke stap naar herstel. De boodschap: erkenning vormt de basis voor verdere stappen, zoals nazorg, onderzoek en heldere afspraken over hoe vergelijkbare situaties in de toekomst worden voorkomen.
Juridische stappen door betrokkenen
Een groep van 143 vrouwen startte vorig jaar een rechtszaak tegen de Deense staat. Zij stellen dat hun fundamentele rechten zijn geschonden omdat ze onvoldoende zijn geïnformeerd en geen reële keuzevrijheid hadden. De zaak laat zien dat erkenning vanuit de overheid belangrijk is, maar dat betrokkenen daarnaast ook juridische duidelijkheid en waar mogelijk compensatie verwachten.
Lopend onderzoek: feiten op een rij
Denemarken en Groenland voeren gezamenlijk een onafhankelijk onderzoek uit naar de periode 1960–1991. Het doel is vast te stellen wat er precies is gebeurd, wie verantwoordelijk was voor beleid en uitvoering, en welke procedures toen golden. De resultaten worden in september verwacht. Die timing is relevant, omdat de uitkomsten richting kunnen geven aan eventuele vervolgstappen, waaronder aanbevelingen voor beleid, nazorg en mogelijke tegemoetkomingen.
De historische context kort uitgelegd
In de betreffende periode was Denemarken bestuurlijk en medisch nauw betrokken bij Groenland. Beleidskeuzes in de gezondheidszorg werden vaak centraal gemaakt, met weinig ruimte voor individuele afwegingen of lokale nuance. De huidige inzichten over patiëntrechten, geïnformeerde toestemming en culturele sensitiviteit bestonden toen nog niet in de vorm zoals we die nu kennen. Dat verklaart de historische context, maar ontslaat beleidsmakers niet van verantwoordelijkheid, wat beide premiers nu expliciet erkennen.
Wat betekenen de excuses in de praktijk?
Excuses markeren een officieel keerpunt: de overheid erkent het verleden en de impact daarvan op levens. In de praktijk kan dit leiden tot:
-
Betere documentatie en archivering, zodat betrokkenen toegang krijgen tot hun medische gegevens.
-
Nazorg en ondersteuning, bijvoorbeeld via informatiepunten of psychosociale hulpverlening voor wie daar behoefte aan heeft.
-
Aanbevelingen voor toekomstig beleid, met extra aandacht voor duidelijke informatievoorziening, toestemmingstrajecten en culturele sensitiviteit binnen de zorg.
De rol van communicatie en toestemming in de zorg
Een belangrijke les die uit dit verleden kan worden getrokken, is het belang van heldere communicatie en toestemming. Zorgverlening gaat niet alleen over medische handelingen, maar ook over vertrouwen, respect en keuzevrijheid. Het waarborgen van geïnformeerde besluitvorming is inmiddels een essentieel onderdeel van moderne gezondheidszorg en vormt een waarborg voor de toekomst.
-
Actueel8 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel8 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel8 maanden geledenGeheime boodschap van André Hazes sr. gelekt: ‘Als mijn zoon straks geen Hazes mag heten…’
-
Actueel8 maanden geledenBroer Frans Bauer sloopt Mariska: ”Daarom blijft ze bij hem”
-
Actueel8 maanden geledenAndré Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’
-
Actueel4 weken geledenZoon van Guusje Nederhorst (22) treedt uit de schaduw van zijn beroemde moeder
-
Actueel8 maanden geleden? Schokkend nieuws: Zo lang heeft de ernstig zieke Martijn Krabbé nog te leven ??️
-
Actueel7 maanden geleden? Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!