Monique Westenberg beleeft momenteel een emotionele periode. Terwijl ze met haar zoon op vakantie is in New York, ontving ze verdrietig nieuws over het overlijden van een dierbare vriendin in Nederland. Door de afstand kon ze niet fysiek aanwezig zijn bij de uitvaart, maar dankzij moderne technologie volgde ze de ceremonie via een livestream. Op sociale media deelt ze haar gevoelens, herinneringen en dankbaarheid voor veertig jaar vriendschap.

Verdrietige wending tijdens vakantie

Wat bedoeld was als een ontspannen reis naar de Verenigde Staten met haar zoon André junior, veranderde plotseling in een periode van rouw. Monique liet via Instagram weten diep geraakt te zijn door het verlies van haar vriendin Karin. In een zwart-wit afbeelding schreef ze: “Afscheid van de allerliefste via livestream.” Haar boodschap raakte velen en werd massaal gedeeld en becommentarieerd.

De vakantie in New York, gevuld met mooie momenten zoals museumbezoeken en wandelingen door kleurrijke wijken, stond ineens in het teken van verlies. “Je probeert te genieten, maar tegelijkertijd zit je hoofd ergens anders,” schrijft Monique openhartig. Ondanks de afstand wist ze thuis op symbolische wijze afscheid te nemen van haar vriendin voordat ze op reis vertrok. “Ik heb je mogen bedanken voor veertig jaar liefde en herinneringen.”

Een vriendschap van bijna een leven lang

Monique’s woorden laten zien hoeveel deze vriendschap voor haar betekende. “Veertig jaar lang samen lachen, praten en groeien… dat neem ik mee voor altijd,” schreef ze emotioneel. Haar vriendin Karin maakte sinds hun jeugd deel uit van haar leven. Ze deelden lief en leed, en ook in de jaren voor haar overlijden spraken ze elkaar nog regelmatig. Het onverwachte verlies kwam dan ook hard aan.

Voor velen is het herkenbaar: een hechte vriendschap die diepe sporen achterlaat. De steunbetuigingen op Monique’s social media bevestigen dit. “Wat een verlies, maar ook: wat een prachtig eerbetoon,” schreef een volger. Anderen deelden hun eigen ervaringen met verlies, waardoor een warme digitale gemeenschap van troost en verbondenheid ontstond.

Reflectie op familiebanden

Naast het verdriet om haar vriendin stond Monique ook stil bij de band met haar vader. Op Vaderdag deelde ze een jeugdfoto met een persoonlijke boodschap. “Soms kon ik je niet uitstaan,” schreef ze eerlijk, “maar dan besef ik me dat ik als kind voor jou koos als mijn papa.” Ze benoemde openhartig de uitdagingen in hun relatie en de impact van onverwerkte trauma’s. De boodschap raakte een snaar bij haar volgers en leidde tot veel herkenbare reacties.

Deze reflectie toont hoe Monique open blijft over zowel mooie als moeilijke momenten in haar leven. Ze kiest ervoor om niet alleen de hoogtepunten te delen, maar ook kwetsbare kanten. Het maakt haar communicatie menselijk en oprecht.

Afscheid op afstand

De uitvaart van Karin vond plaats in Nederland, terwijl Monique in New York verbleef. Dankzij een livestream kon ze de ceremonie volgen. Hoewel het niet hetzelfde was als fysiek aanwezig zijn, gaf het haar toch een gevoel van verbinding. “Ik had je graag vast willen houden, maar dat ik er via beeld bij kon zijn, betekent veel voor me,” deelde ze.

In een tijd waarin technologie steeds vaker wordt ingezet voor verbondenheid over grote afstanden, toont Monique’s ervaring hoe waardevol dit kan zijn bij rouwverwerking. Ze benadrukt hoe belangrijk het was dat ze op deze manier toch afscheid kon nemen.

Een periode vol emoties

De afgelopen week bracht voor Monique een mix van gevoelens: vreugde met haar zoon in een wereldstad, verdriet om het verlies van haar vriendin en reflectie over haar vader. “Het leven komt in golven,” zei ze eerder al eens, “en ik leer elke keer weer een beetje beter zwemmen.” Die woorden lijken nu meer dan ooit van toepassing.

Monique Westenberg blijft zichzelf trouw. Haar manier van communiceren – eerlijk, oprecht en zonder franje – maakt haar herkenbaar en geliefd bij veel mensen. In een wereld waarin het delen van emoties soms als zwakte wordt gezien, toont zij de kracht van kwetsbaarheid.

Blijvende herinneringen

Het verlies van Karin laat een leegte achter, maar Monique koestert de herinneringen aan hun vriendschap. “Iedere herinnering aan jou is een stukje van mijn levensverhaal,” schreef ze. Met deze woorden laat ze zien hoe belangrijk hun band voor haar was – en altijd zal blijven.

Ze sluit haar eerbetoon af met een eenvoudige maar veelzeggende boodschap: “Lieve Karin, rust zacht. En blijf dichtbij. Altijd.” Daarmee brengt ze niet alleen haar verdriet onder woorden, maar ook haar dankbaarheid voor een bijzondere vriendschap die veertig jaar duurde.

---