Actueel

Johan Derksen uit stevige kritiek op televisiepersoonlijkheid Alberto Stegeman

Published

3 maanden geleden

juni 8, 2025

Door

Sanne Van Eck

Televisiepersoonlijkheid Johan Derksen heeft zich uitgesproken over de werkwijze van collega-presentator Alberto Stegeman. In een recente aflevering van de podcast Groeten uit Grolloo liet Derksen geen twijfel bestaan over zijn mening: hij vindt de journalistieke stijl van Stegeman onvoldoende onderbouwd en te veel gericht op entertainment.

Kan een afbeelding zijn van 2 mensen

Kritiek op presentatie en stijl

Volgens Derksen is het werk van Stegeman vooral gericht op het creëren van spanning, waarbij de inhoud soms ondergeschikt lijkt aan het spektakel. Stegeman, bekend van programma’s zoals Undercover in Nederland, gebruikt vaak verborgen camera’s en verkleedpartijen om situaties vast te leggen. Derksen vindt deze aanpak niet representatief voor degelijke onderzoeksjournalistiek.

“Het lijkt meer op een toneelstuk dan op journalistiek. Als je vermomd in een busje zit te wachten tot er iets gebeurt, dan is dat eerder show dan onderzoek,” aldus Derksen.

Verwachtingen van journalistieke integriteit

In de podcast benadrukt Derksen dat hij veel waarde hecht aan transparante en inhoudelijke verslaggeving. Hij vindt dat er ruimte moet zijn voor journalistiek die niet afhankelijk is van effectbejag of sensatie.

“Als je echt iets wilt aankaarten, moet je het publiek informeren met feiten, niet met opgeklopte beelden,” aldus Derksen.

Reactie op recente publiciteit

Aanleiding voor Derksens uitspraken was een recente uiting van Stegeman waarin hij aangaf over gevoelige informatie te beschikken omtrent een bekende Nederlander. Zonder specifieke namen te noemen, suggereerde Stegeman dat het om een groot maatschappelijk thema ging. Volgens Derksen ging het hierbij vooral om het genereren van aandacht voor een nieuw boek van Stegeman.

“Als je over zulke belangrijke zaken beschikt, dan meld je dat bij de juiste instanties. Het aankondigen zonder duidelijkheid schept enkel verwarring,” aldus Derksen.

De balans tussen bewustwording en entertainment

Derksen stelt dat de grens tussen journalistiek en amusement steeds vager wordt in televisieprogramma’s. Hij noemt ook andere publieke figuren zoals Dennis van der Geest, Ellie Lust en Thijs Zeeman, en stelt dat deze presentatoren vaak met vergelijkbare stijlmiddelen werken.

Podcastgast Henk Kuipers sluit zich daarbij aan en benoemt dat dit soort programma’s vaak inspelen op maatschappelijke zorgen, maar zonder diepgaandere dialoog of oplossingen te bieden.

Johan Derksen heeft gedragscursus niet gedaan: 'Doe geen toelatingsexamen' | Media | NU.nl

Het grotere plaatje: aandacht voor échte journalistiek

Volgens Derksen is het belangrijk dat mediaplatforms ruimte geven aan inhoudelijke programma’s en niet enkel focussen op kijkcijfers. Hij pleit voor verdieping, nuance en respect voor de menselijke verhalen die aan bod komen.

“De essentie van journalistiek is het informeren van het publiek. Als entertainment de boventoon voert, verliezen we dat uit het oog,” aldus Derksen.

Slotboodschap aan de mediawereld

Derksen sluit zijn betoog af met een oproep aan televisiezenders om kritisch te kijken naar het soort content dat wordt uitgezonden. Hij benadrukt dat er een verschil is tussen mensen bewust maken van maatschappelijke thema’s en het gebruiken van persoonlijke situaties voor publicitair gewin.

“Als we als samenleving waarde hechten aan betrouwbare media, dan moeten we ook investeren in kwalitatieve journalistiek,” besluit hij.

Wat vind jij?

Moet de grens tussen journalistiek en entertainment duidelijker worden bewaakt? Of zijn programma’s zoals die van Stegeman juist belangrijk voor maatschappelijke bewustwording? Laat het weten via onze socialmediakanalen en praat mee.

Alberto Stegeman

Gerelateerde onderwerpen:

Actueel

Het verhaal van Ruby: alleenstaande moeder worstelt met financiële zorgen

Published

11 uur geleden

augustus 29, 2025

Door

Sanne Van Eck

In Nieuwerkerken woont Ruby Romain, een alleenstaande moeder die dagelijks geconfronteerd wordt met de uitdagingen van het opvoeden van drie kinderen. Ondanks een combinatie van uitkeringen, kindergeld en alimentatie komt ze financieel nauwelijks rond. Haar verhaal laat zien hoe ingewikkeld het leven kan zijn wanneer de kosten blijven stijgen en de zorgen zich opstapelen.

Alleenstaand met drie kinderen

Ruby zorgt in haar eentje voor haar tienjarige tweeling Kieran en Killian en haar vijftienjarige dochter Alessa. Sinds 2019 staat ze er alleen voor, nadat haar echtgenoot vertrok. Het opvoeden van kinderen is al een intensieve taak, maar alleenstaand ouderschap maakt het extra zwaar. Ze benadrukt dat het moeilijk is om aan anderen uit te leggen hoeveel energie het kost om zonder steun je gezin te dragen.

Een inkomen dat niet toereikend voelt

Het maandelijkse bedrag dat Ruby ontvangt, bestaat uit verschillende onderdelen:

€1.400 aan uitkering
€968 kindergeld
€300 alimentatie

Samen komt dit uit op ongeveer €4.700 per maand. Voor buitenstaanders lijkt dit misschien voldoende, maar Ruby geeft aan dat dit in de praktijk niet genoeg is om haar gezin te onderhouden. Vooral door de oplopende kosten voor voeding, energie en zorg blijft ze elke maand tekortkomen.

Extra inkomsten en toch zorgen

Om het gat te dichten, geeft Ruby online coaching-sessies. Afhankelijk van de maand verdient ze hiermee tussen de €200 en €400 extra. Toch helpt dit nauwelijks om de financiële druk te verlichten. “Het is niet veel, maar het is iets,” vertelt ze.

Gezondheidsproblemen en extra lasten

Naast de financiële zorgen kampt Ruby ook met persoonlijke uitdagingen. Ze spreekt openlijk over psychische klachten waar ze sinds 2016 mee worstelt. Dit maakt het moeilijker om grip te krijgen op haar situatie. De tweeling heeft bovendien extra zorg nodig vanwege hun diagnose, wat zorgt voor hogere kosten en meer dagelijkse belasting.

Stijgende kosten drukken zwaar

Ruby vertelt dat de kinderen “eten als wolven” en dat er door medicatie geen rem staat op hun eetlust. Daardoor lopen de boodschappen snel op. Samen met de stijgende energieprijzen en andere vaste lasten zorgt dit ervoor dat het gezin structureel in de knel komt. “Alles wordt steeds duurder, en ik zie het niet meer zitten,” legt ze uit. Toch blijft ze volhouden, vooral om haar kinderen een stabiele basis te geven.

Een verhaal dat velen herkennen

Hoewel Ruby’s verhaal persoonlijk is, staat ze niet alleen. Veel gezinnen ervaren dat hun inkomen niet meer in verhouding staat tot de kosten van levensonderhoud. Het laat zien hoe complex financiële situaties kunnen zijn, zelfs wanneer de cijfers van buitenaf anders doen vermoeden. Haar openheid helpt om meer begrip te creëren voor de dagelijkse realiteit van alleenstaande ouders.

Mogelijke oplossingen en steun

Er bestaan in België en Nederland verschillende vormen van ondersteuning voor alleenstaande ouders:

Budgetbegeleiding via sociale diensten
Voedsel- en kledingbanken
Gemeentelijke hulp voor gezinnen met extra zorgbehoeften
Psychologische ondersteuning en begeleidingstrajecten

Door gebruik te maken van deze voorzieningen kunnen gezinnen als dat van Ruby hopelijk wat meer ademruimte vinden.

Conclusie

Het verhaal van Ruby laat zien dat financiële uitdagingen niet altijd zichtbaar zijn van buitenaf. Ondanks een inkomen dat op papier voldoende lijkt, zorgen de combinatie van hoge kosten, gezondheidsproblemen en de intensieve zorg voor kinderen ervoor dat zij elke dag moet vechten om rond te komen. Haar verhaal benadrukt het belang van meer aandacht en begrip voor gezinnen die structureel onder druk staan.