Onderzoeksjournalist deelt opmerkelijk moment uit zijn carrière

In een recent radio-interview heeft onderzoeksjournalist Alberto Stegeman een opvallende anekdote gedeeld uit zijn werk voor het programma Undercover in Nederland. Tijdens een gesprek met radiopresentator Ferry Oomen op Veronica Radio vertelde Stegeman over een onderzoek dat hij in het verleden uitvoerde naar een publieke figuur die mogelijk betrokken zou zijn geweest bij een omstreden organisatie. De journalist gaf aan dat hij destijds beeldmateriaal had verzameld, maar ervoor koos het niet uit te zenden vanwege gebrek aan sluitend bewijs.

Gesprek neemt serieuze wending

Het gesprek begon luchtig, maar kreeg een serieuze toon toen de interviewer informeerde naar geruchten rondom een bekende persoonlijkheid die veelvuldig in talkshows verscheen. Stegeman bevestigde dat hij daar ooit onderzoek naar had gedaan. “Als de naam van deze persoon naar buiten zou komen, zou dat groot nieuws zijn,” aldus de journalist.

Onderzoek met verborgen camera

Stegeman legde uit dat hij tijdens zijn onderzoek gebruik maakte van een verborgen camera. Deze methode wordt vaker door hem ingezet om misstanden in kaart te brengen. “De beelden waren destijds niet zo scherp als met de technologie van nu mogelijk zou zijn,” legde hij uit. De beelden werden vervolgens geanalyseerd door een gespecialiseerd bureau, dat op basis van de opnames vrijwel zeker een identificatie kon doen — maar geen volledige zekerheid kon bieden.

Geen uitzending zonder 100% zekerheid

Vanwege het ontbreken van onweerlegbaar bewijs besloot Stegeman uiteindelijk het materiaal niet te publiceren. “Zonder absolute zekerheid is het niet verantwoord om zulke informatie te delen,” zei hij. “Het gaat om iemands leven en reputatie. Onzorgvuldigheid kan onherstelbare gevolgen hebben.” Deze professionele terughoudendheid is illustratief voor de ethische afwegingen waarmee onderzoeksjournalisten regelmatig te maken hebben.

Behoefte om het verhaal te delen

Hoewel het voorval al enige tijd geleden plaatsvond, gaf Stegeman aan dat het hem nooit heeft losgelaten. “Soms blijf je als journalist zitten met informatie die je niet kunt negeren, maar waar je niets mee kunt doen. Dat is lastig,” aldus Stegeman. “Ik wilde dit delen om te laten zien dat journalistiek ook bestaat uit wat je niét publiceert.”

Boekuitgave geeft context aan onthulling

De timing van zijn onthulling is niet toevallig. Recent bracht Stegeman een nieuw boek uit getiteld Alberto: mijn strijd tegen onrecht, waarin hij terugblikt op zijn persoonlijke en professionele ervaringen. Het boek beschrijft zijn jeugd, zijn drijfveren en de meest spraakmakende dossiers die hij onder handen heeft gehad.

Bekende cases en maatschappelijke impact

In zijn carrière bracht Stegeman al meerdere zaken aan het licht die veel stof deden opwaaien. Zo plaatste hij ooit een fictief object in een overheidsgebouw om gebreken in de beveiliging aan te tonen — een actie die zowel lof als kritiek opleverde. Ook deed hij onderzoek naar onder meer zorginstellingen en veiligheidsprocedures op luchthavens. In alle gevallen stelt Stegeman dat zijn werk altijd gericht is op het blootleggen van structurele problemen en het stimuleren van verbetering.

Verantwoordelijkheid en grenzen

De journalist benadrukt dat zijn werk gepaard gaat met een grote verantwoordelijkheid. “Ik word weleens bestempeld als sensatiezoeker,” zegt hij. “Maar mijn drijfveer is altijd het waarborgen van waarheid en integriteit, nooit het creëren van ophef om de ophef.” Zijn recente onthulling past volgens hem binnen diezelfde lijn: het is een voorbeeld van ethisch journalistiek handelen, waarbij het niet om sensatie draait, maar om zorgvuldigheid en respect.

Geen verdere actie zonder nieuw bewijs

Op de vraag of hij het onderzoek ooit nog zou hervatten, antwoordde Stegeman dat dit alleen aan de orde zou zijn als er nieuwe en overtuigende aanwijzingen naar voren zouden komen. “Zonder nieuw en sluitend materiaal kan ik hier niets meer mee,” benadrukt hij. “Dat is de norm waar ik altijd aan vasthoud.”

Journalistiek met een missie

De terugblik van Stegeman onderstreept hoe complex en verantwoordelijk onderzoeksjournalistiek kan zijn. Het werk speelt zich vaak af in grijze gebieden, waarin feiten, vermoedens en ethiek met elkaar verweven zijn. Zijn verhaal biedt een zeldzaam inkijkje in de professionele keuzes die journalisten moeten maken, vaak buiten het zicht van het publiek.

Slotgedachte: het belang van integriteit

Met zijn boek en zijn recente interview laat Stegeman zien dat integriteit een centrale rol speelt in zijn werk. Zijn aanpak, waarbij hij zichzelf regelmatig blootstelt aan risico’s en druk, is een voorbeeld van vasthoudendheid én nuance. Journalistiek is volgens hem niet alleen een zoektocht naar feiten, maar ook een oefening in verantwoordelijkheid. En soms betekent dat: zwijgen in plaats van publiceren.