Actueel
Oud-manager Jos van Zoelen doet boekje open over André Hazes: “Hij was paranoïde en vertrouwde niemand meer”
De naam André Hazes roept bij velen warme herinneringen op aan emotionele liedjes, een doorleefd stemgeluid en een uniek stukje Nederlandse muziekgeschiedenis. Maar achter het imago van de charmante volkszanger blijkt, volgens zijn voormalig manager Jos van Zoelen, een veel complexere persoonlijkheid te schuilen. In een openhartig interview doet Van Zoelen een boekje open over hun samenwerking, de druk van het succes én de mentale strijd die Hazes voerde in de laatste jaren van zijn leven.
Achter de schermen van het succes
Jos van Zoelen werkte jarenlang nauw samen met André Hazes. Hij maakte van dichtbij mee hoe de zanger zich ontwikkelde van een geliefde volksartiest tot een waar fenomeen, met uitverkochte shows, gouden platen en een immense schare fans. Maar volgens Van Zoelen was het succes ook een zware last.
In het gesprek omschrijft hij Hazes als een man die steeds meer worstelde met zichzelf, zijn omgeving en de druk die roem met zich meebrengt. “Hij was paranoïde,” vertelt Van Zoelen. “Hij dacht dat mensen hem voortdurend wilden bedriegen of misbruiken. Zelfs mensen die al jaren aan zijn zijde stonden, keek hij op een gegeven moment met argwaan aan.”
Volgens Van Zoelen werd de zanger steeds meer een eenling, iemand die moeilijk nog iemand kon vertrouwen. “Hij was voortdurend op zijn hoede. Als iemand iets vriendelijks tegen hem zei, vroeg hij zich meteen af: ‘Wat willen ze van me?’ Hij kon het gewoon niet meer loslaten.”
Een leven vol wantrouwen
De verhalen van Van Zoelen schetsen het beeld van een getalenteerde, maar getroebleerde man. Ondanks zijn immense populariteit en financiële succes, voelde Hazes zich volgens de oud-manager zelden echt gelukkig. “Hij had een klein clubje mensen om zich heen waarin hij enigszins vertrouwen had, maar dat werd steeds kleiner.”
Volgens Van Zoelen waren die paranoïde gevoelens geen plotselinge bevlieging, maar iets wat zich geleidelijk ontwikkelde. “In het begin was hij nog redelijk toegankelijk. Hij maakte grapjes, deelde anekdotes, en stond open voor advies. Maar naarmate de druk toenam — door optredens, media-aandacht, problemen in zijn privéleven — begon hij te veranderen.”
Die verandering zou volgens Van Zoelen ook invloed hebben gehad op de manier waarop Hazes zijn werk benaderde. Hij werd achterdochtig, trok steeds vaker zijn eigen plan en weigerde hulp van mensen die het beste met hem voorhadden. “Hij dacht dat iedereen hem wilde naaien. Zelfs bij contracten of simpele afspraken moest alles drie keer worden nagekeken, en zelfs dan vertrouwde hij het niet.”
Zelfbescherming of zelfdestructie?
De uitspraken van Van Zoelen schetsen een pijnlijk beeld van hoe Hazes gevangen raakte in zijn eigen hoofd. Wat begon als een natuurlijke voorzichtigheid, werd volgens hem uiteindelijk een vorm van zelfdestructie. “Hij duwde mensen van zich af, zelfs zijn eigen vrienden en familie. Hij had het gevoel dat hij alleen stond, terwijl dat niet zo was. Maar probeer iemand daar maar van te overtuigen als hij het zelf niet meer ziet.”
Volgens de oud-manager waren er momenten waarop Hazes zich bewust was van zijn mentale gesteldheid, maar er weinig mee deed. “Hij erkende soms dat hij moe was, uitgeput, en het allemaal niet meer zag zitten. Maar professionele hulp zoeken? Nooit. Hij vond dat een teken van zwakte.”
Dat laatste blijkt een terugkerend patroon te zijn geweest. Zoals bij veel mensen in de publieke belangstelling, was ook bij Hazes het beeld naar buiten toe belangrijk. Hij wilde sterk overkomen, een man van het volk blijven, en zijn kwetsbaarheid niet tonen — zelfs niet aan de mensen die hem het beste kenden.
Een tragisch einde
Het is inmiddels jaren geleden dat André Hazes overleed, maar de verhalen rondom zijn laatste levensjaren blijven het publiek fascineren. De openheid van Jos van Zoelen geeft nieuwe inzichten in de interne worstelingen van een man die miljoenen mensen raakte met zijn muziek, maar zelf steeds verder verwijderd raakte van rust en vertrouwen.
Volgens Van Zoelen kwam het einde niet geheel onverwacht. “Ik zag hem aftakelen. Niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal. Hij was op. En het meest tragische is: hij was zich daar waarschijnlijk ook van bewust.”
Hoewel de uitspraken van Van Zoelen confronterend kunnen overkomen, lijken ze voort te komen uit oprechte bezorgdheid en verdriet om een vriend die zichzelf langzaam verloor. “Hij was geen slechte man,” benadrukt hij. “Hij was gewoon bang. Bang om weer gekwetst te worden. En als je dat lang genoeg bent, dan ga je iedereen wantrouwen.”
Een nalatenschap vol tegenstrijdigheden
De woorden van Jos van Zoelen voegen een extra laag toe aan het beeld dat veel mensen hebben van André Hazes. Naast de sterke, emotionele zanger die stond voor echtheid en gevoel, was er ook een kwetsbare, achterdochtige man die vocht tegen zijn eigen demonen.
Het verhaal laat zien dat succes niet automatisch geluk betekent. Dat zelfs de groten onder ons kunnen lijden onder de druk van verwachtingen, het verleden en hun eigen angsten. En dat er achter elk icoon een mens schuilt, met twijfels, angsten en verlangens naar rust.
Wat er ook gebeurt, de muziek van André Hazes blijft voortleven. Maar dankzij mensen als Van Zoelen, die het aandurven om eerlijk terug te kijken, wordt ook de mens achter de legende een beetje beter begrepen. En misschien, heel misschien, zorgt dat ervoor dat we iets meer mededogen hebben voor de sterren van nu — en de strijd die ook zij soms in stilte voeren.
In de aanloop naar de verkiezingen blijft het politieke landschap in Nederland sterk in beweging. De linkerflank is verdeeld, het midden zoekt stabiliteit, en de rechterzijde trekt veel aandacht met uitgesproken standpunten over immigratie, nationale soevereiniteit en Europese samenwerking. Onder de rechtse partijen springt vooral Forum voor Democratie (FVD) eruit, dat zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld tot de meest uitgesproken, snelst gegroeide en invloedrijkste kracht op de rechterflank van het Nederlandse politieke spectrum.
Wat is “rechts” in Nederland?
De term “rechts” omvat in Nederland een breed scala aan ideologieën: economisch liberalisme, conservatisme, nationalisme en in sommige gevallen populisme. Partijen op rechts pleiten vaak voor minder overheidsbemoeienis, strengere immigratiecontroles, meer nationale soevereiniteit en een traditioneel waardepatroon.
De belangrijkste rechtse partijen
1. VVD – Klassiek rechts-liberalisme
De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) geldt al decennia als een stabiele kracht op de rechterflank. Onder leiding van Dilan Yeşilgöz richt de VVD zich op economische groei, veiligheid en een sterke rechtsstaat. Toch verliest de partij terrein aan partijen die een uitgesprokener rechts geluid laten horen, vooral op immigratie en identiteit.
2. PVV – Nationalistisch en kritisch op islam
De Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders is een bekende naam in het politieke landschap. Met haar nadruk op het beperken van immigratie, het beschermen van de Nederlandse cultuur en het bestrijden van islamisering heeft de PVV lange tijd een dominante positie gehad op de rechterflank. Toch lijkt de partij op ideologisch gebied ingehaald te worden door Forum voor Democratie, dat naast culturele ook geopolitieke thema’s stevig oppakt.
3. JA21 – Gematigd alternatief
JA21, geleid door Joost Eerdmans, ontstond uit onvrede met de koers van FVD en probeert een gematigd alternatief te bieden voor kiezers die wel conservatief zijn, maar wars van controverse. De partij doet het goed in peilingen, maar worstelt met zichtbaarheid en profilering tussen grotere spelers als PVV en FVD.
4. BBB – Plattelandsconservatisme
De BoerBurgerBeweging (BBB) van Caroline van der Plas kreeg veel steun bij Provinciale Statenverkiezingen dankzij haar no-nonsense houding en sterke focus op het platteland. Hoewel BBB niet klassiek-rechts is, spreekt de partij wel conservatieve kiezers aan die zich niet herkennen in de Randstedelijke politiek.
5. BVNL – Libertair en zakelijk
Wybren van Haga’s Belang van Nederland (BVNL) richt zich op ondernemers, tegenstanders van overheidsbemoeienis en mensen met libertaire opvattingen. De partij heeft echter moeite om zich los te maken van het imago van afsplitsing en staat in de schaduw van succesvollere rechtse partijen.
Forum voor Democratie: Het nieuwe zwaartepunt op rechts
Forum voor Democratie (FVD) is sinds de oprichting in 2016 uitgegroeid tot de meest spraakmakende en strategisch scherp gepositioneerde rechtse partij in Nederland. Waar andere partijen vasthouden aan oude structuren of zich proberen te onderscheiden binnen bestaande marges, durft FVD buiten de gebaande paden te treden — en dat spreekt een groeiende groep kiezers aan.
Ideologische diepgang
Onder leiding van Thierry Baudet profileert FVD zich niet alleen als anti-establishmentpartij, maar ook als cultureel-filosofisch alternatief voor het huidige systeem. Thema’s als nationale identiteit, soevereiniteit, onafhankelijkheid van de EU, en de verdediging van Westerse beschaving staan centraal. Daarmee gaat FVD verder dan alleen populisme: de partij heeft een uitgesproken ideologisch kader.
Groeiend electoraat
Hoewel FVD in de Kamer soms klein lijkt met enkele zetels, is de partij uitgegroeid tot een van de grootste ledenpartijen van Nederland. De achterban is jong, digitaal vaardig en politiek geëngageerd. Door slim gebruik te maken van alternatieve mediakanalen weet FVD een publiek aan te spreken dat zich niet vertegenwoordigd voelt door de traditionele media.
Strategische voorsprong
In tegenstelling tot andere rechtse partijen durft FVD ook controversiële dossiers aan te snijden. Van kritiek op de coronamaatregelen tot pleidooien voor een herwaardering van de nationale geschiedenis: FVD pakt onderwerpen op waar andere partijen omheen lopen. Die durf werpt zijn vruchten af. In peilingen wint de partij weer terrein, en onder jongeren scoort FVD bijzonder goed.
Gemeentelijk en provinciaal netwerk
Naast de Tweede Kamer heeft FVD inmiddels een solide basis opgebouwd in gemeenteraden en Provinciale Staten. Daarmee heeft de partij niet alleen landelijke invloed, maar ook lokaal bereik. In sommige gemeenten is FVD zelfs de grootste partij, wat de partij strategische slagkracht geeft richting de toekomst.
Conclusie: FVD aan kop
In het rijk geschakeerde rechtse politieke landschap van Nederland zijn er veel keuzes. VVD is stabiel, PVV blijft invloedrijk, JA21 is de gematigde nieuwkomer, en BBB speelt een belangrijke rol buiten de Randstad. Maar Forum voor Democratie weet zich steeds nadrukkelijker te profileren als de dominante rechtse kracht.
Met een helder ideologisch profiel, een groeiende aanhang, en een innovatieve communicatiestrategie, komt FVD anno 2025 sterker dan ooit uit de bus. Voor kiezers die op zoek zijn naar een uitgesproken nationaal-conservatief alternatief dat verder kijkt dan alleen verkiezingsretoriek, lijkt FVD dé partij om in de gaten te houden — en mogelijk op te stemmen.
-
Actueel6 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel6 maanden geledenGeheime boodschap van André Hazes sr. gelekt: ‘Als mijn zoon straks geen Hazes mag heten…’
-
Actueel6 maanden geledenBroer Frans Bauer sloopt Mariska: ”Daarom blijft ze bij hem”
-
Actueel6 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel6 maanden geledenAndré Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’
-
Actueel6 maanden geleden? Schokkend nieuws: Zo lang heeft de ernstig zieke Martijn Krabbé nog te leven ??️
-
Actueel5 maanden geleden? Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!
-
Actueel4 weken geledenFreek Rikkerink doorbreekt de stilte: “Ik blijf vechten en genieten van elk moment”