Samenvatting: Een beving met een kracht van 6,0 heeft in het oosten van Afghanistan grote schade veroorzaakt. Er zijn honderden dodelijke slachtoffers gemeld en duizenden mensen raakten gewond. Hulpdiensten en vrijwilligers proberen onder moeilijke omstandigheden getroffen dorpen te bereiken. De autoriteiten vragen om internationale steun. In dit artikel lees je wat er bekend is over de locatie, de impact, de hulpoperatie en de internationale respons.

Waar en wanneer vond de aardbeving plaats?

De aardbeving trof de regio net voor middernacht, met het epicentrum ongeveer 27 kilometer ten noordoosten van Jalalabad, in de provincie Nangarhar aan de grens met Pakistan. Het ging om een relatief ondiepe beving, op circa 8 kilometer diepte, waardoor de schokken plaatselijk extra krachtig werden gevoeld. In de uren daarna volgden meerdere naschokken, waarvan de sterkste een kracht van 5,2 had. De beving was ook merkbaar in delen van Pakistan.

Hoe groot is de impact op de bevolking?

Volgens de eerste officiële schattingen zijn minstens 900 mensen omgekomen en raakten ongeveer 3.000 mensen gewond. De aantallen kunnen nog oplopen, omdat reddingsteams niet overal direct kunnen komen. Bijna een half miljoen mensen heeft sterke tot zeer sterke schokken gevoeld, wat bij kwetsbare gebouwen tot aanzienlijke schade kan leiden. In verschillende provincies—waaronder Kunar, Laghman, Nuristan en Panjshir—zijn woningen beschadigd of verwoest. In Kunar zouden zelfs complete dorpen zijn weggevaagd, melden lokale autoriteiten.

Waarom is hulpverlening zo lastig?

Het gebied is bergachtig en afgelegen. Hevige regen, aardverschuivingen en beschadigde wegen bemoeilijken de toegang voor reddingswerkers. Daardoor duurt het langer om gewonden te evacueren en om basisbenodigdheden zoals drinkwater, voedsel en noodonderkomens te leveren. Lokale vrijwilligers, medische teams en veiligheidspersoneel werken samen om slachtoffers te vinden en te verzorgen, maar logistieke drempels maken de operatie complex.

Wat is de situatie van de hulporganisaties?

De humanitaire context is uitdagend. De afgelopen jaren is de externe financiering voor noodhulp in Afghanistan zichtbaar afgenomen. Dit jaar bedraagt de humanitaire steun naar schatting 767 miljoen dollar, tegenover 3,8 miljard dollar in 2022. Dat zet druk op programma’s voor voedselzekerheid, gezondheidszorg en noodhulp en beperkt de slagkracht van organisaties ter plaatse. Noodteams benadrukken dat er behoefte is aan basisgoederen zoals kleding, hygiënesets, kookgerei en tijdelijke onderkomens.

Hoe wordt er internationaal gereageerd?

De autoriteiten hebben om internationale ondersteuning gevraagd. Diverse landen en instellingen hebben daarop initiatieven aangekondigd:

• Verenigd Koninkrijk: kondigde 1 miljoen pond aan extra noodsteun aan, te verdelen via de VN-Bevolkingsfonds en het Internationale Rode Kruis, gericht op directe hulp aan getroffen gezinnen.

• India: leverde 1.000 familietenten aan Kabul en 15 ton voedselhulp aan Kunar, met aanvullende leveringen in voorbereiding.

• China: gaf aan bereid te zijn noodhulp te bieden op basis van de lokale behoefte en binnen de eigen mogelijkheden.

• Verenigde Staten: betuigden medeleven via een publieke verklaring; op het moment van rapportage was er nog geen afzonderlijke hulpzending aangekondigd.

Deze eerste stappen laten zien dat internationale inzet op gang komt, maar hulporganisaties benadrukken dat de totale behoefte groter is dan de tot nu toe toegezegde middelen.

Welke gebieden zijn het zwaarst getroffen?

De eerste meldingen wijzen op forse schade in Kunar, waar meerdere dorpen getroffen zijn. Ook uit Laghman, Nuristan en Panjshir komen berichten over ingestorte woningen en gewonden. In Jalalabad en andere stedelijke gebieden werden bewoners in de nacht opgeschrikt en verlieten velen uit voorzorg hun huizen. De combinatie van ondiepe beving en bergachtig terrein vergrootte lokaal het risico op aardverschuivingen.

Hoe verloopt de reddingsoperatie?

Reddingsteams en bewoners zoeken samen naar overlevenden. Met graafwerk en handgereedschap worden ingestorte structuren doorzocht. Gewonden worden, waar mogelijk, per voertuig of helikopter naar medische posten gebracht. Het prioriteitendoel: snelle medische zorg, veilige opvang en de heropening van toegangswegen. Naarmate wegen worden vrijgemaakt en bevoorrading op gang komt, kan de hulpverlening worden opgeschaald.

Wat is het bredere plaatje?

Afghanistan ligt in een seismisch actieve zone en werd de afgelopen jaren vaker getroffen door zware bevingen, onder meer in Paktika en Herat. De huidige ramp komt bovenop bestaande uitdagingen, zoals droogte en terugkeer van ontheemden. De combinatie van geografische kwetsbaarheid en beperkte middelen maakt de weerbaarheid van gemeenschappen extra belangrijk. Investeren in rampenpreventie—van aardbevingsbestendige bouw tot vroege-waarschuwingssystemen—kan toekomstige risico’s helpen verkleinen.

Wat hebben getroffen gemeenschappen nu het meest nodig?

Op korte termijn draait alles om levensreddende hulp en basale voorzieningen. Denk aan:

• veilige schuilplekken en tenten;

• schoon drinkwater en voedselpakketten;

• medische zorg en transport;

• hygiëne- en keukensets;

• herstel van wegen en communicatielijnen.

Lokale en internationale partners stemmen af waar middelen het meeste effect hebben. Transparantie over behoeften en levering is daarbij essentieel om verspilling te voorkomen en hulp snel te laten aankomen.

Vooruitblik: van noodhulp naar herstel

Zodra de acute fase stabiliseert, verschuift de aandacht naar herstel: wederopbouw van woningen, ondersteuning van lokale economieën en psychosociale zorg voor getroffen gezinnen. Daarbij is langere-termijnfinanciering nodig, zodat organisaties niet alleen noodpakketten kunnen uitdelen, maar ook gemeenschappen helpen om sterker terug te keren—met veiligere huizen, betere infrastructuur en voorbereidheid op toekomstige schokken.

Veelgestelde vragen (FAQ)

Hoe sterk was de beving?
Kracht 6,0, met meerdere naschokken tot 5,2.

Welke regio is het hardst geraakt?
Vooral oostelijke provincies zoals Kunar en delen van Nangarhar, met schade gemeld in Laghman, Nuristan en Panjshir.

Wat is nu het belangrijkste voor hulpdiensten?
Toegang tot getroffen dorpen, medische zorg, noodopvang en snelle levering van basisgoederen.