Actueel
Bep (92) beklimt Mount Everest met kunstheup, rollator en zonnepaneel: “Ach, ik wilde gewoon even de benen strekken”
Kathmandu – Terwijl de meeste mensen op haar leeftijd een kruiswoordpuzzel invullen of het vogelhuisje bijvullen, had de 92-jarige Bep uit Roosendaal andere plannen. Zij beklom onlangs — met kunstheup, zuurstoffles én rollator — de Mount Everest. “Tja, ik had m’n wandelschoenen nog liggen. En de lift in het verzorgingstehuis was stuk,” grapt ze met fonkelende ogen.
Rollator met turbo
Bep’s trouwe rollator, door haar liefdevol ‘De Vierwieler’ genoemd, was speciaal aangepast voor de klim. “Mijn kleinzoon had er grove banden onder gezet. Voor de grip, weet je wel.” Ook was het toestel uitgerust met een elektromotor, aangedreven door zonnepanelen. “Je moet met de tijd mee,” aldus Bep. “En als je dan toch 8849 meter omhoog moet, dan liever met een duwtje in de rug.”
Medische bagage? Geen probleem.
Naast haar elektrische rollator was Bep ook voorzien van een zuurstoffles — “Niet alleen handig voor de hoogte, maar ook als ik bovenin een beetje buiten adem raakte van m’n mopjes” — en uiteraard haar kunstheup, die zij bij elke tussenstop liefdevol “mijn titanium turbo” noemt.
De sherpa’s, normaal gewend aan zware expedities, waren volgens Bep vooral onder de indruk van haar tempo. “Ze noemden me ‘Yeti-op-standje-elektrisch’. En terecht!”
Training? “Niets anders dan de Aldi op woensdagmiddag.”
Op de vraag hoe ze zich had voorbereid op deze epische tocht, antwoordt Bep laconiek: “Ik doe elke week boodschappen tijdens de piekuren. Als je tussen 40 rollators door moet slalommen om het laatste pak pannenkoekenmix, dan is zo’n berg een peulenschil.”
Toch is het geen toeval dat ze het haalde: Bep leeft gezond, lacht veel, en zweert bij een dagelijks blokje om — al dan niet in haar aangepaste scootmobiel met sportstand.
Top bereikt – en toen?
Bovenop de berg was het moment daar: een selfie met de Nederlandse vlag, de zuurstoffles trots omhoog en haar rollator geparkeerd “op de mooiste plek met uitzicht”.
“Ik had gehoopt op een harinkje en een glaasje advocaat, maar het was alleen maar sneeuw en wind. Dan maar een Snelle Jelle en door.”
De terugweg? “Ach, dat was met de slee.”
Op de terugweg koos Bep voor de sportieve optie: een geïmproviseerde slee, voortgetrokken door een sherpa met gevoel voor humor. “Ze vonden het een eer,” zegt Bep. “En ik heb nog nooit zó gelachen.”
Wat nu?
Wat staat er nu op het programma? “Misschien de Eiffeltoren, maar dan wel met de trap. Of anders een duik in de Noordzee met mijn opblaasbare rollator. Die is nog in de testfase.”
Bep sluit af met wijze woorden: “Het leven is één grote klim. Als je maar goede schoenen, een beetje zelfspot en een oplaadbare rollator hebt, kom je een heel eind.”
Samenvatting: Een beving met een kracht van 6,0 heeft in het oosten van Afghanistan grote schade veroorzaakt. Er zijn honderden dodelijke slachtoffers gemeld en duizenden mensen raakten gewond. Hulpdiensten en vrijwilligers proberen onder moeilijke omstandigheden getroffen dorpen te bereiken. De autoriteiten vragen om internationale steun. In dit artikel lees je wat er bekend is over de locatie, de impact, de hulpoperatie en de internationale respons.
Waar en wanneer vond de aardbeving plaats?
De aardbeving trof de regio net voor middernacht, met het epicentrum ongeveer 27 kilometer ten noordoosten van Jalalabad, in de provincie Nangarhar aan de grens met Pakistan. Het ging om een relatief ondiepe beving, op circa 8 kilometer diepte, waardoor de schokken plaatselijk extra krachtig werden gevoeld. In de uren daarna volgden meerdere naschokken, waarvan de sterkste een kracht van 5,2 had. De beving was ook merkbaar in delen van Pakistan.
Hoe groot is de impact op de bevolking?
Volgens de eerste officiële schattingen zijn minstens 900 mensen omgekomen en raakten ongeveer 3.000 mensen gewond. De aantallen kunnen nog oplopen, omdat reddingsteams niet overal direct kunnen komen. Bijna een half miljoen mensen heeft sterke tot zeer sterke schokken gevoeld, wat bij kwetsbare gebouwen tot aanzienlijke schade kan leiden. In verschillende provincies—waaronder Kunar, Laghman, Nuristan en Panjshir—zijn woningen beschadigd of verwoest. In Kunar zouden zelfs complete dorpen zijn weggevaagd, melden lokale autoriteiten.
Waarom is hulpverlening zo lastig?
Het gebied is bergachtig en afgelegen. Hevige regen, aardverschuivingen en beschadigde wegen bemoeilijken de toegang voor reddingswerkers. Daardoor duurt het langer om gewonden te evacueren en om basisbenodigdheden zoals drinkwater, voedsel en noodonderkomens te leveren. Lokale vrijwilligers, medische teams en veiligheidspersoneel werken samen om slachtoffers te vinden en te verzorgen, maar logistieke drempels maken de operatie complex.
Wat is de situatie van de hulporganisaties?
De humanitaire context is uitdagend. De afgelopen jaren is de externe financiering voor noodhulp in Afghanistan zichtbaar afgenomen. Dit jaar bedraagt de humanitaire steun naar schatting 767 miljoen dollar, tegenover 3,8 miljard dollar in 2022. Dat zet druk op programma’s voor voedselzekerheid, gezondheidszorg en noodhulp en beperkt de slagkracht van organisaties ter plaatse. Noodteams benadrukken dat er behoefte is aan basisgoederen zoals kleding, hygiënesets, kookgerei en tijdelijke onderkomens.
Hoe wordt er internationaal gereageerd?
De autoriteiten hebben om internationale ondersteuning gevraagd. Diverse landen en instellingen hebben daarop initiatieven aangekondigd:
-
Verenigd Koninkrijk: kondigde 1 miljoen pond aan extra noodsteun aan, te verdelen via de VN-Bevolkingsfonds en het Internationale Rode Kruis, gericht op directe hulp aan getroffen gezinnen.
-
India: leverde 1.000 familietenten aan Kabul en 15 ton voedselhulp aan Kunar, met aanvullende leveringen in voorbereiding.
-
China: gaf aan bereid te zijn noodhulp te bieden op basis van de lokale behoefte en binnen de eigen mogelijkheden.
-
Verenigde Staten: betuigden medeleven via een publieke verklaring; op het moment van rapportage was er nog geen afzonderlijke hulpzending aangekondigd.
Deze eerste stappen laten zien dat internationale inzet op gang komt, maar hulporganisaties benadrukken dat de totale behoefte groter is dan de tot nu toe toegezegde middelen.
Welke gebieden zijn het zwaarst getroffen?
De eerste meldingen wijzen op forse schade in Kunar, waar meerdere dorpen getroffen zijn. Ook uit Laghman, Nuristan en Panjshir komen berichten over ingestorte woningen en gewonden. In Jalalabad en andere stedelijke gebieden werden bewoners in de nacht opgeschrikt en verlieten velen uit voorzorg hun huizen. De combinatie van ondiepe beving en bergachtig terrein vergrootte lokaal het risico op aardverschuivingen.
Hoe verloopt de reddingsoperatie?
Reddingsteams en bewoners zoeken samen naar overlevenden. Met graafwerk en handgereedschap worden ingestorte structuren doorzocht. Gewonden worden, waar mogelijk, per voertuig of helikopter naar medische posten gebracht. Het prioriteitendoel: snelle medische zorg, veilige opvang en de heropening van toegangswegen. Naarmate wegen worden vrijgemaakt en bevoorrading op gang komt, kan de hulpverlening worden opgeschaald.
Wat is het bredere plaatje?
Afghanistan ligt in een seismisch actieve zone en werd de afgelopen jaren vaker getroffen door zware bevingen, onder meer in Paktika en Herat. De huidige ramp komt bovenop bestaande uitdagingen, zoals droogte en terugkeer van ontheemden. De combinatie van geografische kwetsbaarheid en beperkte middelen maakt de weerbaarheid van gemeenschappen extra belangrijk. Investeren in rampenpreventie—van aardbevingsbestendige bouw tot vroege-waarschuwingssystemen—kan toekomstige risico’s helpen verkleinen.
Wat hebben getroffen gemeenschappen nu het meest nodig?
Op korte termijn draait alles om levensreddende hulp en basale voorzieningen. Denk aan:
-
veilige schuilplekken en tenten;
-
schoon drinkwater en voedselpakketten;
-
medische zorg en transport;
-
hygiëne- en keukensets;
-
herstel van wegen en communicatielijnen.
Lokale en internationale partners stemmen af waar middelen het meeste effect hebben. Transparantie over behoeften en levering is daarbij essentieel om verspilling te voorkomen en hulp snel te laten aankomen.
Vooruitblik: van noodhulp naar herstel
Zodra de acute fase stabiliseert, verschuift de aandacht naar herstel: wederopbouw van woningen, ondersteuning van lokale economieën en psychosociale zorg voor getroffen gezinnen. Daarbij is langere-termijnfinanciering nodig, zodat organisaties niet alleen noodpakketten kunnen uitdelen, maar ook gemeenschappen helpen om sterker terug te keren—met veiligere huizen, betere infrastructuur en voorbereidheid op toekomstige schokken.
Veelgestelde vragen (FAQ)
Hoe sterk was de beving?
Kracht 6,0, met meerdere naschokken tot 5,2.
Welke regio is het hardst geraakt?
Vooral oostelijke provincies zoals Kunar en delen van Nangarhar, met schade gemeld in Laghman, Nuristan en Panjshir.
Wat is nu het belangrijkste voor hulpdiensten?
Toegang tot getroffen dorpen, medische zorg, noodopvang en snelle levering van basisgoederen.
-
Actueel8 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel8 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel8 maanden geledenGeheime boodschap van André Hazes sr. gelekt: ‘Als mijn zoon straks geen Hazes mag heten…’
-
Actueel8 maanden geledenBroer Frans Bauer sloopt Mariska: ”Daarom blijft ze bij hem”
-
Actueel8 maanden geledenAndré Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’
-
Actueel1 maand geledenZoon van Guusje Nederhorst (22) treedt uit de schaduw van zijn beroemde moeder
-
Actueel8 maanden geleden? Schokkend nieuws: Zo lang heeft de ernstig zieke Martijn Krabbé nog te leven ??️
-
Actueel8 maanden geleden? Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!