Connect with us

Actueel

Angela de Jong reageert kritisch op vrijspraak Marco Borsato: een column met twee perspectieven

Avatar foto

Published

op

De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland veel reacties losgemaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende juridisch bewijs was om tot een veroordeling te komen, publiceerde columnist Angela de Jong een uitgebreide en kritische beschouwing. Haar column, waarin zij zowel begrip als teleurstelling uit, is sindsdien onderwerp van gesprek.

In dit artikel zetten we de inhoud van haar column, de uitleg van de rechtbank en de bredere maatschappelijke discussie overzichtelijk en in neutrale, advertentievriendelijke taal uiteen.


Een uitspraak die opluchting én verdriet brengt

Op pagina 2 van het document schrijft De Jong dat de uitspraak volgens haar een dag met twee gezichten is.

Enerzijds is er opluchting voor Marco Borsato en zijn familie. De zes jaar durende periode van onderzoek en onzekerheid neemt eindelijk een wending richting rust. Anderzijds benadrukt De Jong dat de aangeefster — in haar column genoemd als Asmara — volgens haar met lege handen achterblijft. Volgens De Jong maakt dat de dag “treurig”, ongeacht de juridische uitkomst.

Ze erkent dat het strafrecht werkt volgens heldere regels: een enkele verklaring is in Nederland nooit genoeg voor een veroordeling. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende ondersteunende elementen waren in het dossier, zoals meerdere bronverklaringen of objectieve aanwijzingen.


Begrip voor de opluchting binnen de familie Borsato

In dezelfde alinea benoemt De Jong dat zij het logisch vindt dat de familie van Borsato de uitspraak als opluchting ervaart. Ze schrijft dat iedereen dat zou voelen als het om een eigen ouder zou gaan. Daarmee laat ze zien dat zij de emoties aan beide kanten ziet: opluchting bij de familie en teleurstelling bij de aangeefster.

Volgens De Jong zal de omgeving van Borsato de vrijspraak “vieren en gebruiken”, maar benadrukt ze tegelijkertijd dat dit geen afbreuk doet aan de gevoelens van anderen binnen de zaak.


Waarom de columnist zich zorgen maakt over bredere gevolgen

Op pagina 3 en 4 wordt duidelijk wat De Jong dwarszit.

Volgens haar toont deze zaak aan hoe moeilijk het is voor mensen die grensoverschrijdend gedrag willen melden om erkenning te krijgen binnen het juridische systeem. Ze schrijft dat wanneer er geen getuigen zijn, geen ondersteunend beeldmateriaal is en de betrokkene ontkent, het “woord tegen woord” wordt. Daardoor is gerechtigheid in haar ogen moeilijk haalbaar in dit soort situaties.

De Jong erkent de noodzaak van juridische zorgvuldigheid, maar plaatst daar een emotionele vraag naast: wat betekent het voor de melder wanneer erkenning uitblijft, zelfs na een jarenlange procedure?


De verklaring van Asmara: volgens De Jong “moedig en aangrijpend”

Op pagina 5 en 6 verwijst De Jong naar de verklaring die tijdens de zittingen werd voorgelezen door advocaat Peter Plasman.

Ze beschrijft hoe de tekst haar raakte. De verklaring laat zien dat Asmara jaren worstelde met gevoelens van schaamte, onzekerheid en twijfel. In de column haalt De Jong passages aan waarin Asmara vertelt hoe moeilijk het was om te spreken, mede omdat haar moeder destijds werkte bij de fanclub van Borsato. Dat zorgde bij haar voor angst dat openheid gevolgen zou hebben voor het gezin.

Een zin uit de verklaring die De Jong extra benadrukt, luidt: “En wie zou haar geloven?” Volgens de columnist is dat een kernpunt. Het geeft aan hoe complex het is om een ervaring te delen wanneer de persoon over wie het gaat een bekende publieke figuur is.


De rol van de verdediging: kritiek op de strategie

Op pagina 7 geeft De Jong aan dat zij het opvallend vond hoe de verdediging van Borsato — gevoerd door Carry en Geert-Jan Knoops — zich opstelde.

Volgens haar verschoof de aandacht tijdens de zaak deels richting de moeder van de aangeefster, omdat vragen werden gesteld over haar rol binnen het geheel. De Jong noemt de strategie “weinig subtiel” en is kritisch op de manier waarop mensen rondom de melder onder een vergrootglas kwamen te staan.

In de column schrijft ze dat Borsato in de publieke perceptie soms bijna als slachtoffer werd gezien, iets wat volgens haar niet geheel past bij de bedoeling van een rechtszaak.


Geen vraag om straf, maar om erkenning

Op pagina 8 beschrijft De Jong dat Asmara volgens haar niets vroeg wat buiten proportie lag.

Ze zou geen langdurige straf hebben geëist en geen financiële vergoeding hebben aangevraagd. Volgens de columnist vroeg ze slechts om erkenning van wat zij ervaarde toen zij jong was.

Het wegvallen van die erkenning door de vrijspraak maakt de situatie volgens De Jong extra zwaar voor de melder. Daarmee plaatst ze de zaak in een bredere context van meldingen die soms zonder juridische bevestiging blijven.


Hoe de juridische uitleg van de rechtbank zich verhoudt tot emotionele verwachtingen

Op pagina 9 en 10 staat duidelijk beschreven dat de rechtbank zich baseerde op juridische normen: feitelijk, controleerbaar en ondersteund bewijs.

De rechter kon niet anders dan tot vrijspraak komen omdat:

  • er geen getuigen waren,

  • er geen aanvullend materiaal was,

  • dagboekaantekeningen onvoldoende concreet waren,

  • en verklaringen te weinig detail boden om juridisch sluitend te zijn.

Juridisch gezien is dat een logische conclusie. Emotioneel gezien voelt dit voor sommige mensen anders — precies het spanningsveld dat de column van De Jong probeert te benoemen.


Een uitspraak die ook nieuwe vragen oproept

In haar slot wijst De Jong op de vragen die in de samenleving blijven spelen.

Zoals:

  • Hoe kunnen melders voldoende gehoord worden?

  • Hoe ziet erkenning eruit wanneer bewijs ontbreekt?

  • En hoe gaan we als maatschappij om met zaken waarin de juridische waarheid en de persoonlijke waarheid niet samenvallen?

Dat zijn vragen waar volgens haar nog geen eenvoudig antwoord op bestaat.


Een dag met twee kanten

De vrijspraak bracht rust voor de familie van Marco Borsato, die zes jaar lang met onzekerheid te maken had. Tegelijkertijd roept de column van Angela de Jong op tot reflectie op de positie van melders. Daarmee geeft zij woorden aan de andere kant van het verhaal: de emotionele beleving van iemand die na een langdurig traject geen bevestiging krijgt.

Uit beide perspectieven blijkt hoe complex dit soort zaken kunnen zijn. De juridische wereld werkt op feiten en bewijs, terwijl emoties, ervaringen en percepties vaak een eigen werkelijkheid vormen.

De uitspraken van de rechtbank en de column van De Jong raken dus hetzelfde onderwerp, maar benadrukken verschillende aspecten ervan. En dat verklaart waarom haar bijdrage zo breed wordt besproken.


Actueel

Discussie rond Martijn Krabbé’s nieuwe RTL-contract: waarom zijn keuze zoveel reacties oproept

Avatar foto

Published

op

De bekendmaking dat presentator Martijn Krabbé een nieuw contract heeft getekend bij RTL leidde tot een golf van uiteenlopende reacties. Waar de een het nieuws hartverwarmend vond, vroeg een ander zich af of het logisch is dat iemand die kampt met een ernstige ziekte zich opnieuw langdurig verbindt aan zijn werkgever.

De verdeeldheid zegt veel over hoe mensen omgaan met kwetsbaarheid, werk, betekenis en persoonlijke keuzes. In dit artikel zetten we de situatie helder, neutraal en volledig brand-safe uiteen — met aandacht voor de feiten én de gevoelslagen uit het publieke debat.


Een moeilijk jaar en een openhartige bekendmaking

In het document (pagina 2) wordt beschreven hoe Martijn begin dit jaar met Nederland deelde dat bij hem een ernstige longziekte was vastgesteld, inclusief een uitzaaiing. De artsen konden geen uitzicht bieden op volledig herstel.

Die mededeling kwam hard binnen bij het publiek. Martijn is al ruim dertig jaar een vertrouwd gezicht bij RTL en wordt door veel kijkers gezien als een sympathieke, warme en authentieke presentator.

Na zijn bekendmaking wisselde hij periodes van rust af met momenten waarop hij tóch zichtbaar bleef op televisie. Volgens pagina 2 en 3 presenteerde hij af en toe, verscheen hij op evenementen en had hij contact met collega’s en fans.

Het hoogtepunt voor veel volgers was de winst van de Gouden Televizier-Ring samen met zijn team. Een moment van vreugde in een zwaar jaar.


Het nieuwe contract: enthousiasme én verwarring

Op pagina 3 staat dat Martijn zelf het nieuws bekendmaakte via Instagram, met een foto waarop hij samen met RTL-CEO Sven Sauvé en creatief directeur Peter van der Vorst te zien is.

Zijn boodschap was enthousiast en uitgesproken positief:

“Mijn liefde voor RTL duurt voort. Ik heb vandaag een nieuw contract getekend!! MEGA JOEPIE!!”

Voor veel fans voelde dit als goed nieuws: een teken dat Martijn, ondanks alles, kiest voor het vak waar hij zo van houdt. Maar vrijwel meteen ontstond een discussie onder lezers, vooral op Nu.nl, waar reacties van steun tot verwarring varieerden.


Waarom sommige mensen twijfels hebben

Pagina 4 beschrijft dat een deel van het publiek zich afvroeg waarom RTL een presentator met zo’n zware diagnose een nieuw contract aanbiedt.

Sommige lezers waren bang dat de werkdruk te veel zou zijn of dat de timing ongewoon voelde. De belangrijkste zorgen:

  • Kan iemand met een ernstige diagnose voldoende rust nemen?

  • Waarom een langdurige verbintenis in een periode vol onzekerheid?

  • Is het RTL’s rol om mensen te beschermen of juist hun keuzes te respecteren?

Deze vragen zeggen veel over hoe mensen denken over werk en ziekte: voor sommigen horen die twee simpelweg niet samen.


Anderen zien het juist als een mooi gebaar

Gelukkig waren er ook veel warme, ondersteunende reacties. Op pagina 4 citeert het document lezer Joep, die zegt dat RTL goed heeft gehandeld door Martijn door te laten werken — juist omdat hij dat zelf wilde.

Volgens hem zou RTL anders onterecht hard of afstandelijk overkomen.

Een andere lezer, Sander, merkt terecht op dat de buitenwereld niet kan inschatten hoe iemand zich echt voelt. Hij legt uit dat ernstige ziekte en werk niet per definitie tegenpolen zijn.

Sander vertelt zelfs dat zijn eigen loodgieter in een vergelijkbare situatie nog steeds graag werkt. Zijn boodschap: werk kan structuur, zingeving en gevoel van waarde geven — iets wat juist in moeilijke tijden betekenisvol kan zijn.


“Knap dat hij doorgaat, maar ik zou andere keuzes maken”

Sommige lezers bewonderen Martijn, maar zouden zelf anders handelen. Op pagina 6 geeft lezer Michel aan dat hij het bewonderenswaardig vindt dat Martijn blijft werken, maar zelf waarschijnlijk voor rust of reizen zou kiezen.

Deze nuance onderstreept een belangrijk inzicht: iedereen maakt bij ingrijpende diagnoses zijn eigen keuzes. Er is geen juiste of foute manier — alleen een persoonlijke.


Cynische interpretaties: “Doet RTL dit om reputatieschade te voorkomen?”

Op pagina 7 staat dat enkele lezers zich afvroegen of RTL de contractverlenging vooral om strategische redenen heeft aangeboden.

Hoewel hier geen enkel bewijs voor is, laat dit zien hoe mensen geneigd zijn grote bedrijven kritisch te bekijken. In emotioneel beladen situaties zoeken sommige mensen naar mogelijke motieven achter beslissingen.


De felste kritiek: “Waarom niet gewoon genieten van je tijd?”

Op pagina 8 wordt een lezer geciteerd die zich hardop afvraagt waarom iemand met Martijns diagnose niet volledig stopt met werken.

Deze reactie kreeg veel aandacht omdat ze een gevoelige vraag raakt: hoe ga je om met kostbare tijd?

Voor sommigen voelt werken als ballast; voor anderen als krachtbron.

Experts benadrukken dat zingeving een belangrijke factor is in kwaliteit van leven. Voor iemand als Martijn — die al dertig jaar in zijn vak floreert — kan werk juist stabiliteit, plezier en verbondenheid bieden.


Waarom zijn keuze vooral respect verdient

Op pagina 9 wordt helder uitgelegd dat het publiek niet weet wat Martijn en RTL precies hebben afgesproken.

Het kan gaan om flexibele uren, beperkte verplichtingen, ruimte voor rust en aanpassingen achter de schermen. We weten het simpelweg niet.

Wat we wél weten:

  • Martijn koos hier zelf voor.

  • Zijn team en werkgever steunen hem.

  • Zijn werk geeft hem zichtbaar energie.

De foto op Instagram straalt warmte en oprechte vreugde uit — een teken dat het voor hem meer is dan een contract: het is een bevestiging dat hij nog steeds onderdeel blijft van iets dat betekenisvol voelt.


Wat zegt dit over Martijn als mens?

Pagina 10 beschrijft Martijn als veerkrachtig, gepassioneerd en vastberaden.

Hij blijft doen waar hij van houdt, ondanks een zware diagnose. Dat getuigt van moed en liefde voor zijn vak.

Voor veel kijkers is dit inspirerend: het laat zien dat mensen verschillend omgaan met tegenslag en dat waardevolle momenten óók gevonden kunnen worden in het werk waar je al jaren je hart in legt.


Genieten kan er voor iedereen anders uitzien

In het slot (pagina 11) staat een mooie gedachte: genieten hoeft niet altijd te betekenen dat je stopt met werken of op reis gaat.

Voor sommigen betekent genieten:

  • tijd met familie;

  • rust;

  • reizen;

  • of hobby’s.

Voor Martijn betekent het misschien: doen wat hij al jarenlang met plezier doet.

Zijn keuze onderstreept een belangrijke boodschap: iedereen mag zijn eigen vorm van geluk kiezen, ook wanneer het leven onzeker is.


Conclusie

De discussie rondom Martijn Krabbé’s nieuwe RTL-contract toont hoe persoonlijk en emotioneel de relatie tussen gezondheid, werk en betekenis kan zijn.

Waar sommigen twijfels hebben, zien anderen juist kracht en moed. Wat centraal staat: Martijn maakt zijn eigen keuze — en hij kiest voor plezier, verbondenheid en het vak waar zijn hart ligt.

Voor zijn fans is dat goed nieuws: Martijn blijft, zolang het kan en zolang hij wil, een vertrouwd gezicht op televisie.

Verder lezen

Trending

  • Actueel6 maanden geleden

    Turkse kapper verwijdert drie jaar oud ingegroeid haartje — video gaat wereldwijd viraal

  • Actueel2 maanden geleden

    Kapper ontdekt jarenlang ingegroeid haartje: wat je ervan kunt leren

  • Actueel3 weken geleden

    Foto van Kamerlid Lidewij de Vos zorgt voor gesprek online: luchtige reacties op haar terugkeer in de Tweede Kamer

  • Actueel6 maanden geleden

    Martijn Krabbé ontvangt emotioneel bericht: “Nog maar zo lang te gaan”

  • Actueel3 weken geleden

    Verwisselde levens in populair tv-programma zorgen voor veel gesprekken: groot contrast tussen twee huishoudens

  • Actueel1 week geleden

    Grappig verhaal: slimme vrouw vindt een briefje van haar man in de koelkast

  • Actueel2 weken geleden

    Argentijnse media tonen vakantiefoto’s van koning Willem-Alexander en gezin

  • Actueel3 weken geleden

    Nieuwe ontwikkelingen rondom ‘Winter Vol Liefde’-familie zorgen voor veel aandacht