De Nederlandse atlete Zoë Sedney heeft in een recent interview voor het eerst uitgebreid verteld over de gebeurtenissen die haar ertoe hebben gebracht om haar sportcarrière te beëindigen. In gesprek met hardlooptijdschrift Runner’s World blikt Sedney terug op een intensieve periode waarin ze geconfronteerd werd met persoonlijke grenzen, kwetsbaarheid en een gebrek aan steun vanuit haar sportomgeving.

Veelbelovende carrière abrupt afgebroken

Zoë Sedney, die als sprinter en hordeloopster jarenlang tot de top van de Nederlandse atletiek behoorde, leek op weg naar een glansrijke sportcarrière. Ze nam deel aan de Olympische Spelen in Tokio en maakte deel uit van het estafetteteam op het WK in 2023. Toch besloot ze onverwachts te stoppen met haar sportieve ambities. Niet vanwege fysieke blessures, maar als gevolg van een incident dat grote persoonlijke impact had.

Gebeurtenissen met verstrekkende gevolgen

In de zomer van 2023 werd Sedney op de hoogte gebracht van het feit dat er beeldmateriaal van een privé-aangelegenheid tussen haar en een teamgenoot was gemaakt en verspreid. Deze informatie kwam als een complete verrassing. “Je weet niet wat je overkomt. Je bent zo kwetsbaar. Het was verschrikkelijk,” aldus Sedney.

De teamgenoot in kwestie gaf toe dat hij de beelden zonder haar medeweten had gemaakt, maar ontkende betrokkenheid bij de verspreiding ervan. De Atletiekunie besloot hem tijdelijk te weren van het trainingscentrum Papendal.

Een poging tot herstel

Na verloop van tijd voerde Sedney meerdere gesprekken met de sportbond. Ze werd gevraagd onder welke voorwaarden haar voormalige teamgenoot eventueel zou kunnen terugkeren naar de trainingsgroep. Sedney stelde een aantal duidelijke voorwaarden op, waarin eerlijkheid en verantwoordelijkheid centraal stonden. Deze voorwaarden werden echter niet opgevolgd.

Toen ze hoorde dat de betreffende sporter alsnog zou terugkeren, voelde Sedney zich machteloos. “Ik was woedend. Het gaf een gevoel van totale onmacht,” vertelt ze. “Het enige wat ik wilde was openheid en gerechtigheid. Dat is er nooit gekomen.”

Persoonlijke impact en herstel

De situatie had een diepe uitwerking op Sedney’s mentale gezondheid. Ze raakte in een depressieve periode, voelde zich steeds meer teruggetrokken en besloot uiteindelijk om volledig te stoppen met atletiek. Ze keerde terug naar het ouderlijk huis en nam afstand van haar sportleven.

Hoewel ze aanvankelijk aangifte deed tegen de maker van de beelden, trok ze deze later in om langdurige juridische trajecten te vermijden. Inmiddels gaat het beter met haar. Ze geeft aan de rust te hebben gevonden die ze destijds zo nodig had.

Reactie van de sportbond

In reactie op het interview met Runner’s World gaf de Atletiekunie aan te hebben geleerd van de manier waarop er destijds is gecommuniceerd met betrokkenen. De bond stelt dat er is gehandeld volgens de geldende regelgeving, maar betreurt het ten zeerste als atleten zich onveilig of ongehoord hebben gevoeld.

Kritische kanttekeningen vanuit de overheid

Regeringscommissaris Mariëtte Hamer, die zich inzet voor het creëren van een veilige (sport)omgeving, plaatste kritische kanttekeningen bij de manier waarop de zaak door de bond is benaderd. Volgens haar kan gedrag dat buiten sportaccommodaties plaatsvindt, zeker wanneer het gevolgen heeft voor de sportcontext, niet zomaar als privé worden beschouwd.

Hamer benadrukte dat in de topsport de nadruk op prestaties soms ten koste gaat van veilige omgangsvormen. “Dat mag nooit het geval zijn. Werkgevers in de sport, net als elders, hebben de plicht om een veilige omgeving te waarborgen,” aldus Hamer.

Toekomstige maatregelen en initiatieven

Staatssecretaris Judith Tielen (Jeugd, Preventie en Sport) maakte bekend dat er wordt gewerkt aan een wetsvoorstel voor de oprichting van een onafhankelijk integriteitscentrum binnen de sport. Dit centrum, dat de naam Integere Sport Nederland (ISN) krijgt, moet een centrale rol gaan spelen in het afhandelen van meldingen en het bevorderen van een veilige sportcultuur.

Totdat ISN officieel operationeel is, benadrukt het ministerie het belang van het contact opnemen met het Centrum Veilige Sport Nederland bij vermoedens van grensoverschrijdend gedrag.

Openheid en bewustwording

Met haar openhartige verhaal hoopt Zoë Sedney bij te dragen aan meer bewustwording over het belang van een veilige omgeving in de sport. Haar verhaal laat zien hoe kwetsbaar topsporters kunnen zijn, en hoe belangrijk het is dat instanties zorgvuldig omgaan met meldingen van ongewenste situaties. Niet alleen fysieke prestaties, maar ook mentaal welzijn verdient blijvende aandacht binnen de sportwereld.