Wat begon als een rustige januaridag, eindigde voor Gerda Meijler en haar echtgenoot in een regelrechte nachtmerrie. Binnen enkele seconden sloeg een enorme stroompiek toe in hun woning in Zwolle, met tienduizenden euro’s schade tot gevolg. Ondanks de omvang van de schade bleef de financiële tegemoetkoming van netbeheerder Enexis beperkt, tot grote frustratie van het echtpaar. Hun verhaal staat symbool voor de kwetsbaarheid van huishoudens voor plotselinge technische storingen — en de trage procedures die volgen.

Van knetterend licht tot complete ravage

Het drama voltrok zich razendsnel. Gerda en haar man zagen lichtflitsen en hoorden geknetter in hun woonkamer. In enkele ogenblikken begon het aquariumlicht te flikkeren, schakelden lampen zichzelf uit en werkte niets meer naar behoren. “Ons fijne huis was binnen een paar seconden veranderd in een spookhuis,” vertelt Gerda. Vrijwel alle elektrische apparaten waren beschadigd of volledig onbruikbaar. De schade was overweldigend: verlichting, heteluchtverwarming, oven, kookplaat, koelkast met vriezer, magnetron, airco’s en zelfs zonneschermen werden getroffen.

Schade van tienduizenden euro’s

De schade wordt geraamd op ruim €35.000. Ondanks deze enorme schadepost kreeg het echtpaar aanvankelijk slechts €13.000 vergoed van Enexis. De netbeheerder bood in eerste instantie slechts een symbolisch bedrag van €35 aan – de standaardvergoeding voor huishoudens die langer dan vier uur zonder stroom zitten. Voor Gerda en haar man voelde dit als een klap in het gezicht. “Enexis heeft ons letterlijk maanden in de kou laten zitten,” vertelt ze verontwaardigd.

De oorzaak van de stroompiek bleek al snel te liggen in een technische tekortkoming bij Enexis zelf: verouderde ondergrondse kabels, die in combinatie met versleten isolatie, een piekspanning van 400 volt veroorzaakten in de woning. Een normale netspanning bedraagt ongeveer 230 volt. De piek was dus bijna het dubbele van wat elektrische apparaten aankunnen.

Maanden van onzekerheid en ongemak

De nasleep van de stroompiek zette het leven van Gerda en haar man volledig op z’n kop. Keukenapparatuur was onbruikbaar, waardoor ze wekenlang niet normaal konden koken. Twee maanden lang verbleef het echtpaar in een bed & breakfast omdat hun woning onleefbaar was geworden. En dat terwijl Gerda juist in die periode haar handen vol had aan de presentatie van een kinderboek, het verstrekken van medisch-juridische adviezen en de organisatie van een herdenkingsbijeenkomst voor haar overleden moeder.

Gerda, gepensioneerd kinderarts-neonatoloog, is gewend om met crisissituaties om te gaan, maar dit incident vergde ook mentaal veel van haar. “Alles wat je als vanzelfsprekend ziet in je huis, valt ineens weg. Het is beangstigend en frustrerend,” vertelt ze.

Strijd om erkenning en vergoeding

De juridische strijd die volgde, maakte de situatie er niet beter op. Enexis beriep zich aanvankelijk op hun algemene voorwaarden, waarin bij calamiteiten een maximale vergoeding van €3500 geldt. Pas na tussenkomst van een jurist erkende Enexis uiteindelijk formeel de aansprakelijkheid. Maar zelfs toen was het een langdurige procedure. “Voor ieder kapot apparaat moesten wij aankoopbonnen en data van aanschaf aanleveren,” verzucht Gerda. “Het was een eindeloze exercitie vol stress en frustratie.”

De vergoeding die zij uiteindelijk kregen, dekte nog geen derde van de werkelijke schade. “We lijden een enorm financieel verlies,” concludeert Gerda. Ze hoopt dat haar verhaal anderen waarschuwt: “Dit kan echt iedereen overkomen.”

Preventie kwam te laat

Tot hun verbijstering lazen Gerda en haar man recent dat Enexis inmiddels is gestart met het vervangen van de verouderde kabels in hun buurt. “Had dat een jaar eerder gedaan, dan was deze ellende ons waarschijnlijk bespaard gebleven,” zegt Gerda. Het voelt wrang dat preventieve maatregelen pas ná het incident plaatsvinden.

Gerda hoopt dat andere bewoners proactiever geïnformeerd worden over de staat van het energienet in hun wijk. “Ik raad iedereen aan om eens bij de netbeheerder te informeren naar de staat van de kabels in de straat. Je weet nooit wat er onder je voeten ligt.”

Reactie Enexis: “We vinden het vervelend”

In een reactie laat Enexis weten het vervelend te vinden wat het echtpaar Meijler is overkomen. De netbeheerder benadrukt dat er al vroeg voorschotten zijn uitgekeerd en dat een onafhankelijke schade-expert de uiteindelijke vergoeding heeft bepaald. Volgens Enexis is vervolgens “de volledige, vastgestelde schade uitgekeerd.”

Maar uit het verhaal van Gerda blijkt dat deze zogenaamde “volledige schadevergoeding” bij lange na niet in de buurt komt van het werkelijke verlies. Het roept vragen op over de huidige wet- en regelgeving rond netbeheer, aansprakelijkheid en schadevergoeding.

Wettelijk kader: huiseigenaren vaak kwetsbaar

Hoewel netbeheerders wettelijke verplichtingen hebben, zijn de regels voor compensatie vaak beperkt en vaag. Veel huiseigenaren zijn zich hier niet van bewust. In geval van stroomstoringen of -pieken beroepen netbeheerders zich vaak op algemene voorwaarden of overmacht, wat leidt tot een minimale compensatie, ongeacht de omvang van de schade.

Dit roept vragen op over consumentenbescherming in een tijd waarin ons dagelijks leven sterk afhankelijk is van elektriciteit. Zeker in een samenleving waar elektrische apparaten, smart homes en warmtepompen de norm worden, kunnen stroomstoringen desastreuze gevolgen hebben.

De menselijke kant

Naast de technische en juridische kant van het verhaal, wil Gerda vooral de menselijke kant onderstrepen. De impact van het incident op haar dagelijks leven was groot. “Het is niet alleen financiële schade. Het is je veiligheid, je comfort, je rust die verdwijnt.”

Ze kreeg in haar omgeving veel steun, maar voelde zich tegenover een organisatie als Enexis machteloos. “Het voelt alsof je tegenover een muur staat. Ze reageren traag, ontwijkend, en pas als je zelf alles uitzoekt en druk zet, bewegen ze een beetje.”

Gerda’s waarschuwing aan anderen

Met haar verhaal hoopt Gerda bewustzijn te creëren. Niet om medelijden te wekken, maar om andere huiseigenaren aan te sporen kritisch te kijken naar hun afhankelijkheid van netbeheerders en hun rechten in soortgelijke situaties. “We vertrouwen allemaal op stroom alsof het vanzelfsprekend is, maar je hebt geen idee wat er kan gebeuren tot het jou overkomt.”